ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ

Παρουσίαση

Εδώ ο «Ύπνος», ένα κύριο όνομα (εξ ου και το άρθρο στον τίτλο), είναι το μυθολογικό παρωνύμιο του συγγραφέα, όπως το «Αλέξανδρος» υπήρξε εκείνο της αντιστασιακής του δράσης. Μια δράση που έν τινι μέτρω ο Ρενέ Σαρ προεκτείνει και συνεχίζει με την έκδοση, αμέσως μετά τη λήξη του δεύτερου μεγάλου πολέμου, αυτού του σημειωματάριου. Γιατί ένα από τα διακυβεύματα του ολιγοσέλιδου αυτού βιβλίου είναι η σύνδεση της ποίησης με τη δράση, του πνεύματος με την πράξη. Και κατ’ αρχήν το παρόν βιβλίο είναι το αποτέλεσμα αυτής της σύνδεσης. Είναι το γεφύρι που ρίχνει καθημερινά ο Σαρ, στα χρόνια της αντιστασιακής δράσης του, ανάμεσα στον καθημερινό εαυτό του της πρακτικής ζωής, μιας ζωής που, για εκείνη την περίοδο, κινείται σαν εκκρεμές από την όχθη της ζωής στην όχθη του θανάτου, και της πνευματικής περιπέτειας στην οποία έχει ριχτεί ήδη πριν από τον πόλεμο. Έτσι και η μορφή που παίρνει η γραφή φέρει το αποτύπωμα αυτής της «λαθραίας», όπως την ονομάζει ο ίδιος, ζωής των ελάχιστων χρόνων που η αντιστασιακή δράση επιτρέπει στη γραφή να «αναπτυχθεί». (Από την Εισαγωγή του Θανάση Χατζόπουλου)

«Να θεραπεύεις τον άρτο. Να παραθέτεις τον οίνο» αναφέρει ένα απόφθεγμα από τα περίτεχνα «Φύλλα του Ύπνου» του Rene Char που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Πόλις, μια απλή φράση που συνοψίζει, μέσα σε μια πρόταση, την αξία της ανάκτησης των βασικών στιγμών: να σέβεσαι τη σπουδαιότητα που κρύβει μια απλή συνεύρεση ή ένα ωραίο φαγοπότι, τους δυο-τρεις φίλους, την αγάπη που μπορεί να μεγεθυνθεί και να γίνει κάστρο, αν αξίζει πραγματικά. Αυτή η επιστροφή στην πρωταρχική κατάσταση της ζεστασιάς και του νοήματος ενός τραπεζιού νομίζω ότι μπορεί να μας σώσει. Ίσως γι' αυτό όσα συμβαίνουν στην πόλη να μη με απασχολούν πια, γιατί επιστρέφω στην αγάπη των λίγων και όχι στην έκθεση των πολλών. (Τίνα Μανδηλαρά, Lifo)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή του Θανάση Χατζόπουλου
Φύλλα του Ύπνου
Ρενέ Σαρ 1907-1988