Η ΤΥΧΑΙΑ

Παρουσίαση

Η Άμπερ χτυπάει τυχαία την πόρτα των Σμαρτς, μιας προνομιούχου αγγλικής οικογένειας που περνάει τις θερινές της διακοπές στο Νόρφολκ. Η τετραμελής οικογένεια, με τη μητέρα Ιβ, συγγραφέα μπεστ σέλερ, το δεύτερο σύζυγό της Μάικλ, πανεπιστημιακό, το δεκαεπτάχρονο Μάγκνους, που σερφάρει όλη μέρα στα πορνό σάιτ, και τη δωδεκάχρονη Άστριντ, που βλέπει τον κόσμο αποκλειστικά μέσα από μια βιντεοκάμερα, παρουσιάζει συμπτώματα πλήρους διάλυσης από τη στιγμή που η Άμπερ εγκαθίσταται «τυχαία» στο σπίτι των διακοπών τους. Αυτή η ευφυής παραλλαγή στην ταινία «Θεώρημα» του Πιερ Πάολο Παζολίνι (1968) είναι ένας - κυριολεκτικός - κατακλυσμός από στοιχεία της σύγχρονης ζωής: κλισέ, διαφημιστικές λεζάντες, στίχοι τραγουδιών, ατάκες από κινηματογραφικές ταινίες, γλώσσα του διαδικτύου, μαθηματική και επιστημονική ορολογία καθώς και συνεχείς λογοτεχνικές αναφορές σε κλασικά και σύγχρονα κείμενα συνδυάζονται με σοφή επινοητικότητα και διαλυτικό χιούμορ, σε μια τολμηρή πλοκή που δεν αφήνει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

"Πρόκειται για μυθιστόρημα γύρω από τη γραφή, την καταλυτική δύναμη της γλώσσας και της ποίησης. Δημιουργεί έννοιες αλλά και αποσαθρώνει τα κλισέ πάνω στα οποία είναι δομημένη η σκέψη μας και η ζωή μας", εξηγεί η μεταφράστρια Αργυρώ Μαντόγλου. Ενα μικρό δείγμα πείθει για του λόγου το αληθές από το βιβλίο: "Οι άνθρωποι στην τηλεόραση μιλάνε ακατάπαυστα. Μετά τη συζήτηση για τους θανάτους ακολουθεί συζήτηση για τη δημοτικότητα της κυβέρνησης, μέσω της τηλεφωνικής γραμμής δημοσκόπησης του καναλιού, μετά ένα ρεπορτάζ για τον τρέχοντα πολιτικό ανασχηματισμό του Κέντρου στην Αγγλία, τη μετατόπιση της υποστήριξης μετά τις δολοφονίες. Αναφέρουν συχνά τη λέξη μεσαίος. Υποστήριξη από τις μεσαίες τάξεις. Δεν υπάρχουν μεσαία στρώματα. Ακολουθούν άλλες ειδήσεις: αυξημένη ανησυχία στη Μέση Ανατολή. Ο Μάγκνους σκέφτεται τη μέση της Αμπέρ, το στήθος της, την κοιλιά της, το πώς, όταν το κάνουν, η μυρωδιά της θυμίζει φρούτα ψητά, πώς τα φιλιά της έχουν τη γεύση ενυδρείου...".
Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Αλι Σμιθ αναφέρεται στη διαδικασία συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου: "Είδα ένα όνειρο που έμοιαζε με πρόζα και είχε συγκεκριμένα κεφάλαια. Αυτό με ξάφνιασε πολύ, διότι δεν συγκαταλέγομαι στους συγγραφείς που αντλούν υλικό από τα όνειρα που βλέπουν. Έγραψα το βιβλίο στη διάρκεια της νύχτας...". (Από κείμενο του ΒΑΣΙΛΗ ΡΟΥΒΑΛΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/01/2006)