ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΕΣ

Παρουσίαση

"Μακάρι. Μακάρι. Μακάρι να σ' είχα δασκάλα. Μακάρι να μη μιλάγαμε ψιθυριστά. Μακάρι να ένιωθες πως είμαι φυλακισμένη. Μακάρι να μαθαίναμε ποίηση. Μακάρι να έπαιρναν φωτιά όλοι οι αργαλειοί του κόσμου. Να μην ξανάπιανα βελόνα στη ζωή μου όλη. Να ζούσε ο πατέρας μου. Μακάρι να μπορούσα να σ' ευχαριστήσω όπως σου πρέπει. Μακάρι ν' άλλαζες μεριές. Να μη σ' έβαζα να διαλέξεις. Μακάρι ν' αφήνανε τον Σολωμό στην ησυχία του. Μακάρι να μπορούσα να σπουδάσω. Να μπορούσα ν' αναστήσω τους πεθαμένους. Να είχα λεφτά δικά μου. Να βοηθούσα τον αγώνα με όποιον τρόπο. Μακάρι να τελείωνε πραγματικά. Οι λέξεις να γινόντουσαν σφαίρες. Το ψέμα να έκαιγε το στόμα. Μακάρι να ήξερα τι γίνεται. Μακάρι να μην υπήρχε Εθνικός Ύμνος. Να είχαμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Να μπορούσα να είμαι έφηβη. Να ήξερες πώς με λένε. Μακάρι να μπορούσα να σταματήσω να τρέχω..." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)