ΤΑ ΣΙΣΥΦΕΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ

Παρουσίαση

III. Ο πετροκυλιστής

Με την ψυχή του Σίσυφου
φευγάτη,
το είδωλο φυλάκισαν
στα σκοτεινά τα Τάρταρα,
κι από της φαντασίας
τα βάθη τα βαθύτερα,
χωρίς ημέρας νύξη.
Μοίρα του αμετάτρεπτη,
πέτρα θεόρατη
σε λόφου ν' ανεβάζει
την κορφή,
και κείνη πίσω να γυρίζει
της αφετηρίας παίρνοντας
το δρόμο ολοένα.

Κάποιοι μικρόψυχοι,
του ευεργέτη τη θυσία
λησμονώντας,
έσπευσαν να διαδώσουν
πως λύπηση τάχα
και χλευασμός
στον θεριστή του μάταιου
ταιριάζει.
Ο μέγας όμως ποιητής
δίχως φανερή
προς τους θεούς
να διαπράξει ύβρη,
αναιδές αποκαλεί
το σύνεργο της τιμωρίας.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Α. ΤΑ ΣΙΣΥΦΕΙΑ
Μυθολογία και παραμυθολογία
Ι. Σισύφειο πολύ Σισύφειο
II. Το υπέρτατο τέχνασμα
III. Ο πετροκυλιστής
IV. Ο γενάρχης
Ο Εφημέριος
Η Δείλη
Τα όνειρα του Γιου
Η φωνή της πέτρας
Ονειρόπετρα
Η κορυφή
Β. ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ
Τα εγκώμια της ημέρας
Αγάπη
Ανθρώπινο πολύ ανθρώπινο
Το λευκό, λέει, την κούρασε
Το λουτρό της Αρτέμιδος
Έρως γήινος ουρανίου κρείττων
Φυλλίς
Πες μου
Τα χείλη τ' αψευδή
Συνάντηση
Θλίψη και Σημείωμα
Το σημείωμα
Αλλημυθία
Ειμαρμένη
Ο θάνατος αναπολόγητα
Έκλειψη
Αισθαντικότητα
Γεύση αποφλοιωμένου πικραμύγδαλου
Η διαλεκτική της δυσπιστίας
Πείραμα εν εξελίξει
Σχόλια και επεξηγήσεις