50 ΧΡΟΝΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Παρουσίαση

Οι αναμνήσεις είναι γλυκόπικρες. Ή μήπως πάντα το παρελθόν προβάλλεται ως μια ωραιοποιημένη μετάλλαξη της μνήμης;
Τι σημαίνει, λοιπόν, το "κάθε πέρσι και καλύτερα"; Γιατί ακόμα και (σχετικά) δυσάρεστες ώρες κάποιων παρελθόντων ετών τις αντιμετωπίζουμε σήμερα με λιγότερη οδύνη και περισσή τρυφερότητα; Ποιο είναι τελικά αυτό το υλικό ή ο καταλύτης, που μεταποιεί προς το καλύτερο και ευειδέστερα τα ενδύματα του παρελθόντος; Γιατί το τώρα δεν είναι ποτέ καλύτερο από το πριν;
Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί πως ό, τι η μνήμη το επιτρέπει να επιπλεύσει και δεν το καταβυθίζει, κάτι αξίζει - έστω υποκειμενικά. Αν κάτι δεν το ξεχνάμε, δεν σημαίνει πως κατ' ανάγκη είναι καλύτερο από κάποιο άλλο ομοειδές. Όμως κάτι έχει, σε κάτι μας επηρεάζει.
Το ΔΣ και η διεύθυνση του ΚΕ.Μ.Ε.Σ. ζήτησαν από ανθρώπους που αγαπούν και υπηρετούν το σινεμά κάποια κείμενα για ό, τι τους άρεσε πιο πολύ από το ελληνικό σινεμά τα τελευταία 50 χρόνια.
Είναι μια έκδοση που τιμάει την επέτειο μισού αιώνα Φεστιβάλ και ελληνικών ταινιών. Δεν ζητήσαμε να μας γράψουν για τις καλύτερες ταινίες, αλλά γι' αυτές που εντυπώθηκαν στη μνήμη τους. Πιθανά έμμονες ιδέες που κάποια συνάρτηση έχουν με εποχές και γεγονότα. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

- Αντί εισαγωγής. Amarcord, Για το ΚΕ.Μ.Ε.Σ. Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου
- Το κοινό συλλογικό του ελληνικού κινηματογράφου, της Δέσποινας Μουζάκη, Διευθύντριας Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
- Χρυσομαλλούσα (1978) και Τον καιρό των Ελλήνων (1981), του Βασίλη Κεχαγιά
- Συνοικία το Όνειρο (1961), του Θόδωρου Γιαχουστίδη
- Ουρανός (1962), του Δήμου Θέου
- Γάμος αλά ελληνικά (1964), της Λίνας Μυλωνάκη
- Η εκδρομή (1966), του Στράτου Κερσανίδη
- Μέχρι το Πλοίο (1966), του Τάσου Ψαρρά
- Πυρετός στην άσφαλτο (1967), του Γιάννη Ζουμπουλάκη
- Παρένθεση (1968), του Κώστα Καρδερίνη
- Πανικός (1969), του Αλέξη Δερμεντζόγλου
- Αναπαράσταση (1970), του Γιάννη Φραγκούλη
- Τι έκανες στον Πόλεμο Θανάση; (1971), του Γιώργου Μυλωνά
- Ευδοκία (1971), του Γιώργου Σταμπουλόπουλου
- Κιέριον (1974), του Κώστα Τερζή
- Δι' ασήμαντον αφορμήν (1974), του Απόστολου Κρυωνά
- Ο θίασος (1975), του Αχιλλέα Ψαλτόπουλου
- Βαρύ πεπόνι (1977), του Θανάση Σκρουμπέλου
- Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας (1978), του Γιάννη Ν. Γκακίδη
- Ρομαντικό Σημείωμα (1978), του Δημήτρη Σταύρακα
- Ο Ασυμβίβαστος (1979), του Γιάννη Τοτονίδη
- Μπαλαμός (1982), του Γιώργου Κόρρα
- Γλυκιά συμμορία (1983), του Δημοσθένη Ξιφιλίνου
- Ρεμπέτικο (1983), του Κώστα Κωνσταντινίδη
- Η τιμή της αγάπης (1983), του Δημήτρη Δρένου
- Καρκαλού (1984), του Βασίλη Βαφέα
- Η φωτογραφία (1986), του Γιώργου Καρυπίδη
- Ο λιποτάκτης (1988), του Παναγιώτη Κιούση
- Απόντες (1996), της Βασιλικής Μαμαλούκου
- Από την Άκρη της Πόλης (1998), της Βούλας Παλαιολόγου
- Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων (1999), του Σωτήρη Ζήκου
- Το σπιρτόκουτο (2003), του Γιώργου Τζιώτζιου
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Όσα προκρίνει η μνήμη, από το ΚΕΜΕΣ