ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Παρουσίαση

Οι "Μεγάλες Προσδοκίες", γραμμένες στα 1860-61, ξεχωρίζουν απ' τα προηγούμενα μυθιστορήματα του Ντίκενς για το πολύπλευρο, το περισσότερο οικείο κι ανθρώπινο των διάφορων προσώπων τους. Εδώ, μονάχα ο Κομπέισον κι ο Όρλικ είναι βαθύτερα κακοί, μόνο ο Τζο κι η Μπίντυ, ίσως ακόμα κι ο Ερβέρτος κι η Κλάρα, είναι ουσιαστικά καλοί.
Στον απέραντο ενδιάμεσο χώρο, κινούνται πλάσματα σαν τον Πιπ και τον Άβελ, σαν την Εστέλλα και τη μις Χάβισαμ, που δεν είναι ούτε σατανικά ούτε αγγελικά, αλλά απλά ανθρώπινα πλάσματα που οι ψυχές τους δέχονται ως τα βάθη τους τ' αντιφατικά ρεύματα του καλού και του κακού.
Οι "Μεγάλες Προσδοκίες" έχουν αναμφισβήτητη δραματική δύναμη (οκτώ φορές διασκευάστηκαν για το θέατρο και τον κινηματογράφο απ' τα 1871 ως τα 1950) κι η τέχνη τους, καθώς και το "μήνυμα" που αναπτύσσεται σ' αυτές τις συγκινητικές σελίδες, έχουν μια βαθύτερη ανθρώπινη ουσία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Σημείωμα του εκδότη
Η ζωή και το έργο του Καρόλου Ντίκενς (του Στέφαν Τσβάιχ)
Κριτική ανάλυση του έργου «Μεγάλες Προσδοκίες»
Μεγάλες Προσδοκίες