ΗΛΙΟΣ ΜΕ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ

Παρουσίαση

"Βάλω μαγιό, πάω βουνό, κάνω μπάνιο". Αυτή ήταν η πρώτη μου φράση, κάτι που θορύβησε τους γονείς μου, αλλά όχι εμένα.
Με λένε Μαρίνα και, για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω τίποτα απ' όσα γίνονται γύρω μου. Όπως πού πάει ένας μπαμπάς με μια βαλίτσα στο χέρι. Ή γιατί η μαμά μου έγινε μπεζ και γιατί το "βλαμμένο", η αδερφή μου δηλαδή, εξαφανίζεται συνεχώς πίσω από ένα τηλέφωνο.
Έτσι, προτιμώ να παρακολουθώ τα δρομολόγια των αεροπλάνων στον ουρανό και τους γλάρους να κρατούν με το ράμφος τους εργόχειρα με βελονάκι. Προτιμώ να περπατώ με τον γάτο μου στον ώμο, να κάνω φίλους που μοιάζουν με καρότα ή γοριλάκια και να φτιάχνω τζιζκέικ λεμόνι.
Τι κάνεις όμως όταν οι "καταστάσεις σε προλαβαίνουν", που λένε κι οι μεγάλοι; Ή όταν ερωτευτείς; Μπορείς να τους συντηρήσεις όλους στην κατάψυξη, να την ανοίγεις και να τους βλέπεις εκεί όπως τους ήξερες. Ή αναγκαστικά να "με-γα-λώ-σεις", με όποιο τρόπο μπορείς.
Αρκεί μέσα σου, βαθιά στην ψυχή σου, να κρατάς ό, τι έχει σημασία για σένα. Όπως την εικόνα του ήλιου με δυο μεγάλα μουστάκια να τεντώνεται στο ηλιοβασίλεμα, σαν μια τεράστια πύρινη γάτα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Σιβηρία
Life is a cake, not a piece of
Αρχή
Τρίμματα
Το καρότο και τα σκουλήκια
Η λεμονιά
Ο παππούς λέει ιστορίες
Γοριλάκι
Εργοστάσιο παγωτού
Lufthansa
Ιπτάμενος δίσκος
Απορία
Κυριακάτικο τραπέζι
Έργο τέχνης
Ένας Θεός στο μπαλκόνι
Sugarhate
Ήλιος με μουστάκια
Το τζάμι
Ο κόσμος
Imperfect match
And the Oscar goes to...
Γάμος
Αζίμ
Στην κατάψυξη
Ρεπό
Time to say
Α, ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ, ΣΑΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ