ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ

Παρουσίαση

Ο χωροχρόνος στο έργο του Ν. Καββαδία (κυρίως στις συλλογές "Πούσι" και "Τραβέρσο") παρουσιάζεται εντελώς διευρυμένος, ανοικτός σε υπερβάσεις και μεταθέσεις, αφού το φαντασιακό και το υπερφυσικό συναντά το ρεαλιστικό και το διαποτίζει, το υπερβατικό καταλύει τη λογική και την κυριαρχία της ακόμη και τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου παρουσιάζονται ασαφή. Παράλληλα όμως ο χωροχρόνος του ποιητικού σύμπαντος του Καββαδία εμφανίζεται στους αναγνώστες προσωπικός και οικείος: το μακρινό και το εξωτικό συνυπάρχουν με το άμεσο και το συγκεκριμένο, το άγνωστο με το οικείο, το διαφορετικό με το γηγενές, το παρελθόν διαχέεται στο παρόν όλα αποτελούν εκφάνσεις της ανθρώπινης αγωνίας και αναζήτησης, της πανανθρώπινης μοίρας. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)