ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΝΟΗ

Παρουσίαση

Οι μεγάλοι έρωτες

Οι μεγάλοι έρωτες έχουν ήδη πει Καλημέρα,
έχουν ανταλλάξει φιλιά, έχουν κάνει σχέδια για το
Σαββατοκύριακο.
Ίσως έχουν μαλώσει, ίσως τα ξαναβρούν, προσπαθούν, ζουν.
Οι μεγάλοι έρωτες δεν γνωρίζουν εμπόδια, τί εμπόδιο να
υπάρχει;
Σκίζουν βουνά, γονατίζουν τον εγωισμό τους, ξεπερνούν
τους φόβους τους.
Οι μεγάλοι έρωτες ζουν μαζί.
Κι αν όχι, τότε γίνονται ποιήματα.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Άχρωμο
Αν έρθεις
Τάισέ με
Όταν φύγω
Δεν κατάφερα
Περιμένω
Εκείνη την ημέρα
Το σταυρουδάκι
Ήθελα να γράψω
Πιο δυνατή και από την Ανατολή
Οι μεγάλοι έρωτες
Στα ποιήματά μου
Ο κόσμος
Τα πουλιά
Εσύ, οι αποσκευές μου
Ό,τι πιο όμορφο έχω γράψει
Για την ανθρωπότητα
Γράφω για λίγους
Κοίτα, μαμά
Η περιουσία
Τη νύχτα, όταν η πόλη κοιμάται
Μόνο αυτό παρακαλάω
Μια μέρα μού 'χες πει
Να, γι' όλα αυτά θέλω να σου μιλήσω
Από τότε που κατάλαβα
Να 'μουν παιδί
Ψέματα να πω;
Για να σε κάνω να χαμογελάσεις
Εγώ θα σε φωτογραφίζω
Θα ήθελα να ήμουν
Πιο παλιά απ' όλα τα παρελθόντα
Γι' αυτό λοιπόν, μη με ρωτάς
Ήθελα έναν Αύγουστο μαζί
Καλοκαίρι είναι
Δεν θέλω τίποτα άλλο
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ
Είναι κρίμα
Μαριονέτα
Τις θυμάσαι εκείνες τις μέρες;
Μόνο ο έρωτας
Κι ήρθες εσύ
Κι αν πάψω
Σαν η μοναδική μου ηδονή
Πόσο τυχερός
Ας πούμε
Πέντε
Πιο πολύ κι απ' όλα μου
Να μείνω λίγο παραπάνω
Παρασκευή ξημέρωμα
Δεν θυμάμαι
Χωρίς μυρωδιά
Με πειράζει αυτός ο ήλιος
Το όνομά μου
Απόψε
Αρνείται ο άνθρωπος
Ας φανταστούμε
Δεν είμαι
Εσένα και τις λέξεις
Έχω αυτή την πάθηση
Θα γεμίζω τις σελίδες μου
Θα 'ρθει μια στιγμή
Και θυμήσου
Κάποιος πρέπει να θυμάται
Καστανά μαλλιά
Κι αν δεν μπορείς, προσπάθησε
Κι όμως
Λίγο πριν πνιγώ
Μάθε μου
Μέρες που πνίγομαι
Όλα προχωράνε
Αλλά δεν θέλω
Όπως έμεινα εγώ
Περισσότερο
Πες τους
Που δεν υπάρχει
Στο νησί
Υπήρξαν μέρες
Φιλί
Γιατί αν σε σκοτώσουν
Έλα
Να μη
Και θα περάσουν χρόνια
Τί ποίημα να σού γράψω
Αν δεν σε περίμενα
Να προχωρήσω