ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ΣΤΗ ΝΑΞΟ (13ος-19ος ΑΙΩΝΕΣ)

Παρουσίαση

Την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204 από τα στρατεύματα της τέταρτης σταυροφορίας και τον διαμελισμό της βυζαντινής αυτοκρατορίας ακολούθησε η κατάκτηση των Κυκλάδων από τους Βενετούς και η ίδρυση του δουκάτου του Αιγαίου, μιας (ημι)ανεξάρτητης λατινικής νησιωτικής ηγεμονίας με πρωτεύουσα τη Νάξο (1207-1566). Έκτοτε στο νησί θα εγκατασταθούν δυτικοί έποικοι, κυρίως βορειοϊταλικής καταγωγής, οι οποίοι θα αποτελέσουν ως φεουδάρχες την ηγέτιδα τάξη του τόπου. Αυτό το φαινόμενο θα διατηρηθεί έως έναν βαθμό και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, περίοδο στην οποία η Γαλλία θα αναδειχθεί προστάτιδα δύναμη και κηδεμόνας της καθολικής κοινότητας του νησιού. Υλικά κατάλοιπα της δυτικής παρουσίας στη Νάξο αποτελούν τα μεσαιωνικά κάστρα, οι πυργοειδείς εξοχικές επαύλεις, τα οικόσημα των δυτικών αρχόντων, καθώς και οι διάσπαρτες στο νησί καθολικές εκκλησίες και ποικίλα κτίσματα της δυτικής Εκκλησίας, χωρίς να απουσιάζουν και οι δυτικές πολιτισμικές επιρροές επί των γηγενών Ελληνορθόδοξων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Ευχαριστίες
Πρόλογος
Εισαγωγή
- Ιστορική αναδρομή από την αρχαιότητα έως και την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους
- Η Εκκλησία της Νάξου κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας και της Τουρκοκρατίας
- Τόποι δυτικής λατρείας και μνημεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Νάξο
- Δυτικές επιρροές στην εκκλησιαστική και κοσμική τέχνη των Ορθοδόξων και ιδίως στην αρχιτεκτονική
- Εγχώριες επιδράσεις στην εκκλησιαστική και κοσμική τέχνη των Λατίνων
- Τα οχυρωματικά έργα και τα οχυρά κτίσματα των Δυτικών και των Ελληνορθόδοξων στη Νάξο
- Οικόσημα της Νάξου
- Η μαρτυρία των δικαιοπρακτικών εγγράφων
Επίλογος - Συνολική αποτίμηση
Βραχυγραφίες
Βιβλιογραφία
Φωτογραφίες
Ευρετήριο