ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΙΝΣΤΑΙΝ ΣΤΟ ΜΑΓΕΙΡΑ ΤΟΥ;

Παρουσίαση

Αν και δεν συμπαθώ καθόλου την εισαγωγή της χημείας σε μια ζεστή κουζίνα ενός εμπνευσμένου μάγειρα, όπου ο χημικός με τη στεγνή γνώση της επιστήμης του θα θελήσει να τεκμηριώσει και -γιατί όχι- να βελτιώσει τις τεχνικές του ευφάνταστου μάγειρα, διάβασα με ενδιαφέρον το βιβλίο του Robert Wolke.
Για μένα η μαγειρική δεν είναι επιστήμη, είναι τέχνη και η τέχνη δεν έχει φόρμουλες, ούτε κανόνες, έχει φαντασία, δημιουργικότητα, ταλέντο, που όλα αυτά μαζί τυλίγονται από την πείρα.
Παρά ταύτα, όταν η συνάντηση του μάγειρα με τον επιστήμονα έχει ένα περιτύλιγμα απλότητας και χιούμορ, τότε τα πράγματα αρχίζουν και ισορροπούν και -γιατί όχι- να συμμαχούν.
Δεν είναι μόνο ότι τα κεφάλαια του βιβλίου είναι χωρισμένα σε ορισμένα βασικά υλικά της κουζίνας και θέτουν ερωτήματα που ήδη αιωρούνται στο μυαλό μας. Είναι και το ότι όλα αυτά έχουν και μεγάλη δόση χιούμορ. Χιούμορ έχουν και οι συνταγές, όπως, π.χ., το κέικ με μελάσα και τζίντζερ ή το βελούδινο μους σοκολάτας, το φαγητό του διαβόλου δοσμένο με πολλά τρικ μαγειρικής. Ή τα ελληνικά αρνίσια ποδαράκια, μια συνταγή που δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα και που ισχυρίζεται ότι τα λεπτά κόκαλα του αρνιού μπορεί να έχουν και μεδούλι.
Μου αρέσουν όλα αυτά γιατί, όσες γνώσεις κι αν έχω μαζέψει, με πάνε ένα βήμα μπροστά. Αφήστε που κοντεύω να γίνω και κολλητός με τον Αϊνστάιν, μια και τον ψάχνω συνέχεια στις σελίδες του βιβλίου, αλλά στιγμή δεν τον αντάμωσα.
Αν έχετε μια τόση δα ροπή στη μαγειρική, τότε κρατάτε το σωστό βιβλίο στα χέρια σας. (Ηλίας Μαμαλάκης, από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΤΑ ΛΙΠΗ
Η ΧΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΧΛΟΗ ΚΑΙ ΚΥΜΑ
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΟΣ
ΥΓΡΗ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ
ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΓΛΩΣΣΑΡΙ