Η ΕΡΕΥΝΑ

Παρουσίαση

"Ψάχνοντας θα βρεις". Πώς θα μπορούσε να αμφιβάλει ο Ερευνητής; Πώς θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή η συνηθισμένη έρευνα θα ήταν η τελευταία της ζωής του; Επιφορτισμένος με την αποστολή να βρει την αιτία πολλών αυτοκτονιών στην Επιχείρηση μιας πόλης που μοιάζει με τις δικές μας, από την πρώτη στιγμή νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το ξενοδοχείο όπου μένει υποδέχεται άλλοτε χαρούμενους τουρίστες και άλλοτε ανθρώπους σε απόγνωση. Στην Επιχείρηση δεν τον περιμένει κανένας. Τον εμποδίζουν να φάει, να κοιμηθεί, απαντάνε στις ερωτήσεις του με άλλες ερωτήσεις. Κι ενώ προχωράει στην έρευνά του, αναρωτιέται μήπως θα είναι ο ίδιος το επόμενο θύμα μιας θανάσιμης μηχανής.
Μήπως η αδυναμία του Ερευνητή να ολοκληρώσει την αποστολή του δεν αντικατοπτρίζει τελικά τίποτε άλλο παρά τη δική μας αδυναμία απέναντι στον κόσμο που φτιάξαμε για να μας καταστρέψει; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η πρώτη φράση της πρώτης παραγράφου του πρώτου κεφαλαίου του μυθιστορήματος Η ΕΡΕΥΝΑ θυμίζει νουάρ και προδιαθέτει για μια σκοτεινή ιστορία που παραπέμπει στα έργα του Γκράχαμ Γκριν: "Όταν ο Ερευνητής βγήκε από τον σταθμό, τον υποδέχτηκε ένα ψιλόβροχο ανάκατο με χιονόνερο". Όταν ο ανώνυμος ήρωας, ένας άνδρας μικρόσωμος, λίγο παχουλός, με αραιά μαλλιά και συνηθισμένα χαρακτηριστικά, μπαίνει σε ένα καφέ για να προφυλαχτεί από τη βροχή, ζητώντας από το γκαρσόνι ένα γκρογκ και εκείνο του απαντά ότι αυτό είναι αδύνατο, επειδή το ποτό δεν είναι περασμένο στον ηλεκτρονικό τους κατάλογο και επομένως το μηχάνημα θα αρνηθεί να το φτιάξει, νομίζουμε πως θα διαβάσουμε κάτι που σχετίζεται με επιστημονική φαντασία. Και όταν ο ίδιος, βαδίζοντας στο σκοτάδι, συγκρούεται με κάποιον περαστικό και το περιεχόμενο της βαλίτσας του σκορπίζεται στο έδαφος, σαν να έχει γίνει έκρηξη, το μυαλό μας πάει σε θρίλερ. [...] Το ξενοδοχείο όπου καταλύει ο ήρωας έχει χτισμένο παράθυρο που δεν ανοίγει, κάτι που μαζί με τα υπόλοιπα δεδομένα εισάγει τον αναγνώστη σε ένα καφκικό κλίμα. Όπως τον εισάγει στο 1984 του Τζορτζ Οργουελ όταν ο Ερευνητής συναντηθεί με τον Αστυνόμο, ο οποίος γνωρίζει - περιέργως -, τα πάντα γι' αυτόν, ενώ όταν αυτός του προσφέρει χαπάκια για να του φτιάξει η διάθεση, ανατρέχει στον Γενναίο νέο κόσμο του Αλντους Χάξλεϊ. [...] Ο Φιλίπ Κλοντέλ, δημιουργεί έναν εφιαλτικό κόσμο, έναν κόσμο σύγχρονο, με κινητά και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καταφεύγοντας σε σημαντικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αντλώντας ιδέες από αυτά, ώστε να περιγράψει τα αλλόκοτα φαινόμενα που αντιμετωπίζει ο ήρωάς του. Γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι ο Ερευνητής, ένας διαφορετικός Γιόζεφ Κ. της Δίκης του Κάφκα, ζει στη σημερινή Ευρώπη - το βιβλίο εκδόθηκε στη Γαλλία το 2010 -, στην Ευρώπη της κρίσης. Ο Έλληνας του μνημονίου, ειδικότερα ο Αθηναίος, αναγνωρίζει οικείες καταστάσεις που βιώνει καθημερινά στο κέντρο της πόλης του. (ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 9/10/2011)