ΝΟΡΒΗΓΙΚΟ ΔΑΣΟΣ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Ένα απροσδόκητα ρεαλιστικό βιβλίο από τον Χαρούκι Μουρακάμι, το οποίο εστιάζει στους ανθρώπους, καθώς και στις μεταξύ τους σχέσεις χωρίς όμως να μενει και να εξαντλείται εκεί, αφού παραιτείται η δοκιμασία του ανθρώπου ανάμεσα στα διάφορα διλήμματα της ζωής, τόσο σε σχέση με άλλους ανθρώπους, όσο και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Θα πρότεινα σε όποιον/-α θελήσει να το διαβάσει να το κάνει παράλληλα με τη συλλογή διηγημάτων "Ο ελέφαντας εξαφανίζεται", καθώς όχι μόνο τα δύο βιβλία γράφτηκαν στην ίδια περίπου χρονική περίοδο, αλλά θίγουν και μια σειρά από προβληματισμούς παρόμοιας υφής.

Το βιβλίο είναι συγκλονιστικό. Η πένα του Μουρακάμι είναι μαγική και η δυνατότητα του να διαχειρίζεται τη φλυαρία του σε κρατά μέχρι το τέλος. Είναι από τα λίγα βιβλία του Μουρακάμι που δεν σχετίζονται άμεσα με τον μαγικό ρεαλισμό αλλά αυτό δεν το κάνει βαρετό . Ίσως να μην απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες και να είναι ελαφρώς πιο "εφηβικό" αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν "αμαυρώνει"την αξία και την αυθεντικότητα του βιβλίου.

Δεν ενθουσιάστηκα καθόλου, θα το χαρακτήριζα μάλλον βαρετό.Θα δώσω στον συγγραφέα άλλη μια "ευκαιρία" και θα επιχειρήσω να διαβάσω κάποιο άλλο του βιβλίο.

Το πρώτο μου του Μουρακάμι και ταυτόχρονα το βάπτισμα του πυρός για μένα στην ιαπωνική λογοτεχνία. Καλά έκανα τόσα χρόνια και απέφευγα τα best sellers...Εκ πρώτης όψεως βαρετό, φλατ, αδιάφορο, σε δεύτερη φάση εκνευριστικό γιατί είχα ήδη φτάσει στα μισά (με κόπο και επιμονή) και δεν 'έπιανα' το μήνυμα, τι θέλει να πει ο ποιητής. 'For the benefit of the doubt' αλλά και επειδή τυχαίνει να είμαι ψυχολόγος, είπα να στύψω το μυαλό μου και να το δω από άλλη γωνία, διαβάζοντας επίσης και κριτικές κοινού παγκοσμίως. Συμπέρασμα: α.Οπωσδήποτε για νεανικό κοινό, δεν το συνιστώ σε ώριμους στο μυαλό ανθρώπους καθώς δεν νομίζω να κερδίσουν τίποτα. β.Δεν το συνιστώ ούτε σε έμπειρους και απαιτητικούς αναγνώστες. Η γραφή είναι απλή και αδιάφορη, και θα βαρεθούν. γ.Είναι καταθλιπτικό και γεμάτο αλληγορίες και δίπολα: ζωή-θάνατος, εφηβεία-ενηλικίωση, παρόν-παρελθόν, φυσιολογικό-άρρωστο. Η δική μου 'ανάγνωση' είναι ότι ο καταθλιπτικός μας ήρωας πασχίζει να απαγκιστρωθεί από το παρελθόν, την παιδική αθωότητα κλπ και προσπαθεί αποτυχημένα να ενηλικιωθεί, να ανδρωθεί, αναλωνόμενος σε χίμαιρες, φαντασιώσεις και κατατονικές συνήθειες, ώσπου τελικά επιλέγει να σηκωθεί στα πόδια του. Δεν νομίζω ότι η ιστορία αυτή ενδείκνυται να την 'πάρει' κανείς κυριολεκτικά. Εχετε, τέλος, υπόψιν (για τους απαιτητικούς αυτό), ότι τουλάχιστον αυτή η έκδοση είναι μετάφραση από τα αγγλικά οπότε είσαι λίγο 'χαμένος στη μετάφραση'. Πολλά νοήματα χάνονται έτσι.

Μακράν το καλύτερο βιβλίο του συγγραφέα. Είναι το μοναδικό βιβλίο του γραμμένο σε ρεαλιστικό ύφος. Αξίζει να διαβάσει κανείς το βιβλίο και μετά να δει την ταινία.