ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ

Παρουσίαση

Μπορούν να υπάρξουν βιώσιμες σοσιαλιστικές κοινωνίες;
Αντιφάσκουν, μήπως, με την εγωιστική ανθρώπινη φύση;
Στο βιβλίο αναλύεται η διαδικασία της εμφάνισης της ιδιοκτησίας ως άρνηση της αρχαϊκής κοινότητας, οι αντιθέσεις των ταξικών κοινωνιών και ειδικά του καπιταλισμού, ο ρόλος της ανθρώπινης φύσης στο ιστορικό γίγνεσθαι. Διερευνάται ο χαρακτήρας της ανθρώπινης φύσης, με βάση κυρίως τα δεδομένα της νευρολογίας και της ψυχολογίας.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο άνθρωπος είναι γενετικά κοινωνικό ον, ότι δεν υπάρχει αναλλοίωτη εγωιστική ανθρώπινη φύση, και, κατά συνέπεια, δεν υπάρχει ανθρωπολογικό εμπόδιο για τον σοσιαλισμό.
Σκιαγραφούνται, τέλος, οι δυσκολίες για το πέρασμα στον σοσιαλισμό, και θεμελιώνεται η δυνατότητα ενός κομμουνισμού του πεπερασμένου.
Η ιστορία, κατά τον μαρξισμό, είναι ένα ανοιχτό πεδίο δυνατοτήτων και, σύμφωνα με τους Μαρξ και Ένγκελς, όρος για την επιβίωση της ανθρωπότητας είναι η επιστροφή στην αρχαϊκή κοινότητα, σε ένα ανώτερο, επιστημονικό και τεχνολογικό επίπεδο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Εισαγωγή
Από το αγελαίο ζώο στην κοινωνική οργάνωση
Η ανθρώπινη νόηση: δυϊσμός ή προϊόν της κοινωνικής ζωής;
Ο άνθρωπος, κοινωνικό, έλλογο ον
Η δουλεία
Από τις πρώτες μορφές ιδιοκτησίας στο κεφάλαιο
1. Διακόσια χρόνια κεφαλαιοκρατικής "προόδου"
Οι πρώιμες αστικές αντιλήψεις για την πρόοδο
Η κριτική των κλασικών του μαρξισμού
Διακόσια χρόνια κεφαλαιοκρατικής "προόδου"
Παγκοσμιοποίηση: αντιφάσεις και δυνατότητες
2. Ανθρώπινη φύση: αντιφάσεις και δυνατότητες
Η μεταφυσική αντίληψη για την ανθρώπινη φύση
Για τη νομιμότητα και την εξηγητική λειτουργία της έννοιας
Ο άνθρωπος, βιολογικό και κοινωνικό ον
Οι ταξικές κοινωνίες και το πρόβλημα της ουσίας του ανθρώπου
Η ανθρώπινη φύση και η σοσιαλιστική προοπτική
3. Η ανθρώπινη φύση είναι συμβατή με τον σοσιαλισμό;
Ο άνθρωπος ως φυσικό και κοινωνικό ον
Από την αισθητικο-κινητική δραστηριότητα στην εννοιακή σκέψη
Ο άνθρωπος, γενετικά κοινωνικό ον
Η ανθρώπινη φύση
Ανθρώπινη ουσία
Τελικές παρατηρήσεις
4. Ο τρομερός εικοστός αιώνας
Τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού
Δύο βασικές θέσεις του μαρξισμού: και πρώτα, η πρώτη
Και τώρα η δεύτερη θέση: η κατάρρευση
5. Για τον κομμουνισμό του πεπερασμένου
Η δομική κρίση του καπιταλισμού και η επιβίωση της ανθρωπότητας
Όταν "οι νεκροί βαραίνουν σαν βραχνάς..." (Μαρξ)
Το πρόβλημα της ηγεμονίας
Το πρόβλημα των συμμαχιών
Για τον κομμουνισμό του πεπερασμένου
Για μια ενδοκοσμική ηθική
Για μια ρεαλιστική κομμουνιστική ουτοπία