ΜΠΛΕ ΚΑΣΤΟΡΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

Παρουσίαση

Με αφορμή την αιματηρή προβοκάτσια του παρακράτους τον Νοέμβριο του 1964, κατά τον εορτασμό για την επέτειο ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, ο Θανάσης Σκρουμπέλος στήνει μια τολμηρή τοιχογραφία των σίξτις, με φόντο το μαγαζί "Χαβάη" στο Μεταξουργείο: κέντρο τραβεστί, τόπο συνάντησης πρώην χιτών, αρχηγείο παρακρατικών συνωμοσιών, σήμα κατατεθέν μιας γειτονιάς, μικρογραφίας της Ελλάδας, χωρισμένης αυστηρά στα όρια μιας εξουσίας που καθόριζαν οι διεκδικήσεις των άτεγκτων αντιπάλων, Λαμπράκηδες και παρακράτος.
Με σπαρταριστούς χαρακτήρες, όπως τον γοητευτικό πρωταγωνιστή Τρίλια ή Γαζούρη ή Γόη ή Άλογο, τον κυρ-Χρήστο, πανίσχυρο αφεντικό της "Χαβάης", τον μυστήριο, θεληματικό Μπόη, τον Μαλατσία, την Αριστέα, τη Νένα, πλήθος δευτερεύοντες χαρακτήρες και πυκνή πλοκή που κόβει την ανάσα, το μυθιστόρημα ξετυλίγει με τέχνη μικρά άγνωστα περιστατικά της εποχής και τις υπόγειες διαδρομές που τα συνδέουν με τα γνωστά πολιτικά γεγονότα.
Ένα παθιασμένο μυθιστόρημα για τα πάθη της Αριστεράς, για τα πάθη της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Μια συγκλονιστική ιστορία, που πραγματεύεται την Ιστορία με τα υλικά ερωτικής τραγωδίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Γραμμένο με χιούμορ και σε χαμηλούς τόνους, με καλά επεξεργασμένους χαρακτήρες (ξεχωρίζουν ο κυρ-Χρήστος, ο Μπόης, ο Γαζούρης και η Αριστέα), καθώς και με σοβαρή μέριμνα για την εικονογράφηση των σκληρών αδιεξόδων των ηρώων του, που συντρίβονται λιγότερο από τις διαφορές των πολιτικών τους παρατάξεων και περισσότερο από την ασφυξία της καθημερινότητάς τους, το βιβλίο του Σκρουμπέλου αποτελεί μια πολύ προσεκτική σπουδή του κοινωνικού περιθωρίου της δεκαετίας του 1960 (στο ίδιο θέμα, αλλά με εμφανώς λιγότερες δυνάμεις προσήλθε το 2006 ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης με το μυθιστόρημά του Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου), η οποία βγαίνει στο προσκήνιο χωρίς δογματισμούς και ιδεολογικοποιήσεις, σαν ένας ολοζώντανος και απολύτως χειροπιαστός μέσα στις ακραίες αντιφάσεις και αντιθέσεις του κόσμος." (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία, 16/3/2008)

"Έγραψε ένα από τα πιο συναρπαστικά ερωτικά μα και συνάμα πολιτικά μυθιστορήματά των τελευταίων ετών. Μια ελεγεία στη σύντομη ελληνική άνοιξη του 1964. Έντονα διονυσιακά στοιχεία χαρακτηρίζουν τους ήρωές του. Η πλοκή διαδραματίζεται σε μια γειτονιά της Αθήνας, όπου οι ήρωες κουβαλούν μέσα τους μνήμες, οι οποίες ρυθμίζουν το παρόν και το μέλλον της ζωή τους. Ο ίδιος ο Θανάσης Σκρουμπέλος, συγγραφέας που δεν χρειάζεται άλλες συστάσεις στον έλληνα αναγνώστη, επιμένει στην εξέγερση με πείσμα έφηβου. Παράλληλα όμως, με νηφαλιότητα, αποτιμά την εποχή που περιγράφει, παραδίδοντας μαθήματα όχι μόνο υψηλής λογοτεχνίας αλλά και ιστορίας, σε μια εποχή όπου ο "αναθεωρητισμός" πολλών ιστορικών επιχειρεί να "αθωώσει και να απενοχοποιήσει" εκείνους που έσυραν ένα λαό στη τυραννία. Παιδί μιας ταραγμένης αλλά και συγκλονιστικής εποχής, ο Θανάσης Σκρουμπέλος αφηγείται μια απλή ιστορία στο Μπλε καστόρινα παπούτσια που θα μπορούσε να είναι και το έπος μιας γενιάς." (Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, Διαβάζω, Απρίλιος '08)