Ο ΜΑΡΞ ΣΤΟ ΟΥΦΑΔΙΚΟ

Παρουσίαση

Τι θα συνέβαινε αν έμπαινε ο Marx σε ένα ουφάδικο; Τι θα σκεφτόταν βλέποντας εκατοντάδες νέους να παίζουν Pacman και Metal Slug; Τι θα έλεγε αν έβλεπε έναν τριαντάρη να παίζει Fortnite, ενώ το πρωί πρέπει να πάει για δουλειά;
Πολλοί θα απαντούσαν ότι ο Marx θα έφευγε μακριά, αναπολώντας τον 19ο αιώνα. Ωστόσο, ο Jamie Woodcok, ακαδημαϊκός, μαρξιστής, αλλά και gamer, απαντάει διαφορετικά. Ισχυρίζεται ότι η μαρξιστική μέθοδος μπορεί να αναλύσει τόσο το πώς παράγονται τα βιντεοπαιχνίδια όσο και το πολιτικό στίγμα τους.
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας βουτάει στα άδυτα της βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών και αναλύει το τεράστιο δίκτυο καλλιτεχνών, προγραμματιστών και εργοστασιακών εργατών που συμμετέχουν στην παγκόσμια αλυσίδα παραγωγής. Εστιάζοντας στους εργατικούς αγώνες στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών, ο Woodcock αναδεικνύει τον τρόπο που η ταξική πάλη καθορίζει το τι παιχνίδι παίζουμε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή των μεταφραστών στην ελληνική έκδοση
Σημείωμα του συγγραφέα
Ευχαριστίες
Εισαγωγή του συγγραφέα στην ελληνική έκδοση
Εισαγωγή
1ο ΜΕΡΟΣ Φτιάχνοντας βιντεοπαιχνίδια
1. Μια ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών και του παιχνιδιού
2. Η βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών
3. Η εργασία στα βιντεοπαιχνίδια
4. Η οργάνωση στη βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών
2ο ΜΕΡΟΣ Παίζοντας βιντεοπαιχνίδια
5. Αναλύοντας την κουλτούρα
6. First person shooters
7. Παιχνίδια ρόλων, προσομοίωσης και στρατηγικής
8. Πολιτικά βιντεοπαιχνίδια
9. Το διαδικτυακό παιχνίδι
Συμπεράσματα: Γιατί τα βιντεοπαιχνίδια έχουν σημασία
Επίμετρο-Μετάφραση: Πάρις Λαυτσής, Αλέξανδρος Μινωτάκης, Πάνος Πετρόπουλος