Η ΕΛΙΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΚΗ

Παρουσίαση

[. . .] Συνώνυμη της ειρήνης και της καταλλαγής. Ταυτόσημη της αθανασίας, της νίκης και της υπεροχής, της ενδοκοσμικής ευτυχίας, της ευημερίας, της αισιοδοξίας, της ευλογίας, της χάρης του θεού, της οικονομικής ευρωστίας, αλλά και του μεσογειακού τοπίου. Ενός χαρακτηριστικού τοπίου που σημαδεύεται από την αγέρωχη κορμοστασιά της, τους πολύμορφους κορμούς της ελιάς και το παιχνίδισμα των γκριζοπράσινων φύλλων της. Η αισθητική επιβολή της στο τοπίο, η αίγλη που της προσδίδει το φως του ουρανού και της θάλασσας - στα μέρη που επιλέγει να ευδοκιμεί, η στενή συναισθηματική σχέση της με τον άνθρωπο, η βαριά πολιτιστική της κληρονομιά και οι συνειρμοί που εκπέμπει η όψη της, στάθηκε η αφορμή που δεκάδες ζωγράφοι προσπάθησαν να την αποδώσουν, φωτογράφοι δοκίμασαν να την απαθανατίσουν, γλύπτες παιδεύτηκαν με την ατίθαση μορφή της, ποιητές την εξύμνησαν, λογοτέχνες την τίμησαν. Το ευεργετικό κι ευλογημένο δέντρο της ελιάς, αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς και της καθημερινής ζωής των Ελλήνων, στενά συνδεδεμένο με την ιστορία, τη μυθολογία, την οικονομία, τη θρησκεία, την τεχνολογική εξέλιξη, τις δοξασίες, τις εκδηλώσεις και την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της χώρας προσφέρει πλουσιοπάροχα τα πολύτιμα αγαθά του, τον καρπό, το λάδι, το ξύλο, τα άπειρα παράγωγα, τη σκιά του και αποτελεί σταθερή έμπνευση για τους καλλιτέχνες. [. . .] (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)