ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Παρουσίαση

Οι συναγωγές άρθρων και δοκιμίων σε έναν τόμο δίνουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να έχει στη διάθεσή του συγκεντρωμένες τις εργασίες ενός συγγραφέα -συνήθως δημοσιευμένες περιστασιακά σε δυσεύρετα, αρκετές φορές, έντυπα-, αλλά και τη δυνατότητα να διακρίνει τα ευρύτερα (όσο και τα επιμέρους) ενδιαφέροντα του συντάκτη τους. Παράλληλα, ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί το αναγνωστικό ενδιαφέρον λόγω του ότι συχνά τέτοιου είδους απόπειρες στερούνται ενός συνεκτικού ιστού, μιας και, συνήθως, εστιάζουν σε ετερόκλητες περιστάσεις και παραδείγματα, ποικίλλουν ως προς την έκταση και στερούνται πρωτότυπης συνθετικής σκέψης.
Τι συμβαίνει, όμως, όταν οι επιμέρους συμβολές ενός τέτοιου τόμου περιστρέφονται γύρω από άγνωστα ή ξεχασμένα, από το ευρύ κοινό, πρόσωπα και θέματα ή προσεγγίζουν τα αντικείμενα που πραγματεύονται από μιαν νέαν οπτική; Σε μιάν τέτοιαν περίπτωση, ο αναγνώστης αναθυμάται ή αναστοχάζεται και -όχι σπάνια- μαθαίνει πολλά, ερχόμενος σε επαφή με ένα υλικό που ως τότε του ήταν άγνωστο ή δυσπρόσιτο.
Σίγουρα, οι στόχοι του Γιώργου Πετρόπουλου στις πολυάριθμες ανάλογες απόπειρές του -επομένως και στο ανά χείρας βιβλίο- προφανώς κινούνται, εν πολλοίς, στα πλαίσια που προδιαγράφηκαν, σε αδρές, έστω, γραμμές, λίγο πιο πάνω: μολονότι τα θέματα που τον απασχολούν εκτείνονται σε ένα άνυσμα επτά (πάνω-κάτω) αιώνων, φιλοδοξεί να περιγράφει και να αναδείξει γραμματολογικά ζητήματα και κείμενα που μάλλον έχουν ξεχαστεί ή δεν έχουν απασχολήσει εκτενώς τη φιλολογική κριτική, είτε διότι αναφέρονται σε πρόσωπα που άφησαν μεν το στίγμα τους στην εποχή τους αλλά αργότερα παραγκωνίστηκαν και αγνοήθηκαν λόγω των γλωσσικών και υφολογικών τους επιλογών ή γιατί, απλώς, άλλαξαν οι προσδοκίες του κοινού μέσα σε εντελώς νέες συγκυρίες, είτε γιατί καλύπτουν όψεις του έργου Νεοελλήνων δημιουργών και λογοτεχνικά φαινόμενα που δεν έχουν προσεχθεί ή/και βρίσκονται στο περιθώριο.
Σε κάθε περίπτωση, και παρά τις όποιες διαφωνίες που θα μπορούσαν να εγερθούν από τις αναγνώσεις οι οποίες επιχειρούνται στον παρόντα τόμο, ο καλοπροαίρετος αναγνώστης οφείλει να αναγνωρίσει την ειλικρίνεια στις προθέσεις του συγγραφέα και την αγωνία του τελευταίου να συμβάλει, με σύντομο, περιεκτικό και τεκμηριωμένο τρόπο, στην ανάδειξη λησμονημένων μορφών και στη συζήτηση λογοτεχνικών θεμάτων που μένουν, οπωσδήποτε, ανοικτά. Και τούτο, όπως και να το κάνουμε, έχει την αξία του.
Ας είναι, λοιπόν, καλοτάξιδο και αυτό το πόνημα του Γιώργου Πετρόπουλου. (Γιώργος Ανδρειωμένος, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)