VITRIOL

Παρουσίαση

Κι ως οι αυγές λιγώνουν στα επινίκια νύχτας
και οι ζεστές μέρες μισεύουν στων ανέμων το μεθύσι,
μια ευχή μονάχα κάνω.
Γίγαντα αντρειωμένο τον ξανοίγω τον δεσμό μας,
στο χάσιμο του ΕΓΩ!
Και του ΕΜΕΙΣ η υπόσταση, σκυταλοδρόμος ακούραστος,
να παίρνει τη ρεβάνς στις σχέσεις.
Τα σκοτεινά δωμάτια ν' αερίσει η αυριανή παρέα
και νέα τραγούδια να ζωντανέψουν σοβάδες
και κουφώματα χάρβαλα.
Να κάμει φιλιά το ξέφτι του πόνου με της ψυχής το ντέρτι
κι ο ξένος ομοαίματος να ζυγώσει -
κοινή τράπεζα και θεία μεταλαβιά το ΕΝΑ!
Έτσι ονειρεύομαι κόσμο μυστικό, σε φύλλα κρυφά κι απόσκια.
Μ' ένα όνειρο αληθινό καρτερώ
του θερισμού το δρεπάνι να αγγίξει τον Άτλαντα.
Και μ' ανάσα κι αναστεναγμό -χαλάλι η ζήση-
του Άδη τις καστρόπορτες θαρρετά ν' αντικρύσω.
Μάγισσας γέννα και πατρίδα μου οι βροχές! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Εξομολόγηση (Μητέρα - Πόρνη - Παναγιά)
Δίδυμος φόνος
Ορφανοτροφείο ανηλίκων γερόντων
Το κολιμπρί
Πράσινα άλογα
Το δείπνο της Εκάτης
Το ξωτικό του νεκροταφείου
Ο μπιστικός μου
Όποιος γελάει τελευταίος
Μάνες όλων των ειδών
Εγώ - Εσύ - Εμείς
Αναμονή πρωτοχρονιάς