ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΨΩ

Παρουσίαση

Ζώντας σε ένα περιβάλλον που απαιτεί συνεχόμενα να είμαστε υποκριτικά γελαστοί και να βιαζόμαστε ασθμαίνοντας νωχελικά και κουρασμένα, ξεχνάμε όλα αυτά που μας έχουν σημαδεύσει, μας έχουν καθορίσει και δεν τα κοιτάμε κατάματα. Αφήνουμε στην άκρη όλα αυτά που τη νύχτα δε μας αφήνουν να κοιμηθούμε ήρεμα. Όλα αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια όταν ακούμε μια ζεστή μελωδία ή όταν αισθανόμαστε το άδικο γύρω μας και προτιμάμε να το καταπιούμε και να κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οι σκόρπιες λέξεις εδώ μέσα μιλάνε για εκείνη την πλευρά της ζωής που περνώντας από τις όχθες της, βγαίνουμε πιο δυνατοί και ελεύθεροι. Αυτά τα κείμενα μιλάνε για την απώλεια, τη θλίψη, την οργή, τη μοναξιά, τον αποχωρισμό. Μιλάνε όμως και για την αγάπη, τη φιλία, τον έρωτα, την εσωτερική δύναμη και για το φως που έρχεται όταν περνάμε από το σκοτάδι. Για εκείνο το φωτάκι που αναβοσβήνει στην άκρη του τούνελ... Είναι μικρά κομμάτια του παζλ ενός προσωπικού μύθου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Η ζωή είναι μικρή για να μη γίνεις αυτό που είσαι
Σκιά
Φαντασία
Τα μικρά σπίτια
Αβρή μου φρίκη
Αγέρας
Μαύρη Κυρά
Χωρίς φώτα
Μαργαριτάρια δάκρυα
Άστρο
Άλπεις
Του αποχαιρετισμού
Γητεύτρα
Μεθυσμένο Παραμύθι
Χαμένη μου Πατρίδα
Κυνήγι χαμένου θησαυρού
Ντελφτ
Πίσω μου (από μηχανής γυναίκα)
Συγχώρεση
Θα ξανάρθεις
Μια αγκαλιά ίριδες
Ο χρόνος
Λένε πως
Θέρως
Φίλοι
Το παράθυρο
Δεν πάει άλλο
Κάτι ψιθύρισε
Ένα βήμα παραπάνω
Σε μια ανύποπτη στιγμή
Τόσο σιωπηλά
Φως
Μαζί