ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Παρουσίαση

Πολλοί θυμούνται τη ρήση του Έγελου: "η γλαυξ της θεάς Αθηνάς πετά το δειλινό". Βαθύς γνώστης της ιστορικής ανέλιξης και άρα της θέσης της σοφίας μέσα στα ανθρώπινα πράγματα, ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος έκλινε με τον τρόπο αυτό το γόνυ εμπρός στη δύναμη της ίδιας της ζωής να επιβάλλει όρους και να επιφυλάσσει εκπλήξεις τόσο στους πρωταγωνιστές όσο, πολύ περισσότερο, στους μελετητές της ιστορίας - αυτού του ατελέσφορου δράματος. Αν στην καλλίτερη περίπτωση η σοφία του ανθρώπου καταλήγει να είναι απλό υστερόγραφο - αν σοφότερος είναι εκείνος που θα καταφέρει εκ των υστέρων ν' αποτυπώσει και ν' αποστάξει το νόημα των πράξεων που έχουν ήδη συντελεσθεί, τότε αυτή η μόνιμη καταδίκη σε υποκειμενικότητα αποτελεί φορτίο αναγκαστικά σισύφειο και παρακαταθήκη μοιραία τραγική.
Αυτό που ήδη πριν τον Έγελο είχε ακριβώς συλλάβει η φράση του Αισχύλου "μνησιπήμων πόνος" θα βρει στην πένα του Σεφέρη της κρίσιμης δεκαετίας του '40, "σαν ένας νόμος του σύμπαντος, καθαρός, χωρίς σκουριές", τη σύγχρονή του εφαρμογή, καθώς πάντα "οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά". Να λοιπόν μια γόνιμη υπενθύμιση για την ύβρη που εμπεριέχει η λήθη, δηλαδή η συχνά συλλογική αμνησία σχετικά με τα όρια της ανθρώπινης σοφίας, μαζί και κάθε απόπειρας να δοθεί αντικειμενική υπόσταση σε κάτι τόσο υποκειμενικό. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Οι περιπέτειες της ελευθερίας
Περί Βίας, ή ένα υποτιθέμενο χάσμα της δημοκρατίας
Δεν υπάρχει φορολογία χωρίς αντιπροσώπευση
Τα Ελγίνεια και η τύχη της διεκδίκησής τους
Η ουσία της σύγκρουσης με το Βερολίνο
Αι Ειδοί του Αυγούστου
Η Ευρωπαϊκή απαρχή
Για την σπανιότητα της δημιουργικότητας και της αριστείας
APPENDIX