ΓΕΝΙΚΟ ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ (Ε' ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Για την προκείμενη 5η έκδοση του Γενικού Ενοχικού Δικαίου επαναλαμβάνω πρωτίστως τις ακόλουθες σκέψεις που είχαν διατυπωθεί στον πρόλογο της προηγούμενης έκδοσης:
«Το Ενοχικό Δίκαιο είναι παλαιός κλάδος, του οποίου ο βασικός κορμός δεν είναι έργο των σημερινών νομικών, αλλά διαμορφώθηκε ανά τους αιώνες, από την εποχή του περιπτωσιολογικού ρωμαϊκού δικαίου ως τη μορφοποίησή του (για την ελληνική έννομη τάξη) στον Αστικό μας Κώδικα. Αλλά δεν έμεινε ανεξέλικτο έκτοτε. Ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες διαποτίζεται ολοένα και περισσότερο από τις σύγχρονες αντιλήψεις, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν διεθνή αποδοχή, αλλά και από τις νέες ρυθμίσεις (κοινοτικής κατά ένα μέρος προέλευσης). Το βιβλίο, παράλληλα με την περιγραφή των πάγιων θεσμών, δίνει έμφαση στο σύγχρονο αυτό πνεύμα του Ενοχικού Δικαίου.
Η έκθεση της ύλης ως γνωστικού αντικειμένου μπορεί να είναι απλώς ή κυρίως μια συστηματική καταγραφή και μετάδοση (ή αναμετάδοση) της ως τώρα γνώσης στο αντικείμενο αυτό· μια καταγραφή που, έστω και αν δεν προάγει (ή δεν προάγει ουσιωδώς) την επιστήμη, είναι ασφαλώς χρήσιμη για τον επιστήμονα. Μπορεί όμως συγχρόνως να υποβάλλεται η γνώση αυτή, όπου τούτο κρίνεται σκόπιμο, σε κριτικό έλεγχο, ο οποίος οδηγεί είτε σε επιβεβαίωση της παραδεδομένης διδασκαλίας (ενισχυμένης τώρα, ύστερα από την κριτική βάσανο), είτε σε αναθεώρησή της και σε παραγωγή νέας γνώσης. Το προκείμενο έργο επιδιώκει να ικανοποιήσει (άλλοι θα κρίνουν αν και πόσο επιτυχώς) τόσο τον πρώτο στόχο, τον ενημερωτικό, όσο και τον δεύτερο, τον κριτικό.
Αλλά και ως προς το ενημερωτικό σκέλος αποφεύχθηκε κατά το δυνατόν η απλή παράθεση εννοιών χωρίς κάποια ειδικότερη αναφορά στο πληροφοριακό τους περιεχόμενο ή η παράθεση νομοθετικών λύσεων χωρίς επεξηγήσεις για το σκεπτικό τους. Οι νομοθετικές διατάξεις περιέχουν μόνο το "δια ταύτα", στο οποίο καταλήγει ο νομοθετικός προβληματισμός και όχι το "γιατί". Είναι καθήκον της ερμηνείας, τουλάχιστον στις καίριες νομοθετικές επιλογές, να ανιχνεύσει και να αναλύσει τους λόγους της νομοθετικής λύσης, δείχνοντας έτσι συγχρόνως το αν η λύση αυτή ήταν εύστοχη. Συγγραφή που παραιτείται από κάθε επιχειρηματολογία, ικανή να δημιουργήσει κάποια αξιοπιστία, κινδυνεύει να περιπέσει σε αποφθεγματικό λόγο και δογματισμό».
Ιδίως οι τελευταίες αυτές παρατηρήσεις ισχύουν και για την τωρινή έκδοση. Όσο περισσότερο η ερμηνεία φωτίζει το σκεπτικό θέσπισης ενός κανόνα, όσο περισσότερο διαλέγεται με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, τόσο περισσότερο συμβάλλει στην κατανόησή του και κυρίως στην αποδοχή του ερμηνευτικά συναγόμενου νοήματός του. Αξιόπιστη είναι η ερμηνεία που προσπαθεί να πείσει όχι τόσο, κατά τη γνωστή έκφραση, με το κύρος της αυθεντίας (ratione imperii), όσο με το κύρος της έλλογης σκέψης (imperio rationis). [...] (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
1ο ΚΕΦ.: ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
1. Το ενοχικό δίκαιο - Θεμέλια - Αρχές - Τάσεις
2. Η ενοχική σχέση και η ευθύνη - Πηγές ενοχών
3. Αντικείμενο της ενοχής - Η υποχρέωση προς παροχή
4. Η ενοχή ως προσωπικός δεσμός - Αρχή της σχετικότητας - Τάσεις υπέρβασής της
5. Η αρχή της καλής πίστης
6. Προϋποθέσεις ευθύνης - Ιδίως η υπαιτιότητα
7. Ευθύνη από αλλότριες πράξεις
2ο ΚΕΦ.: ΕΙΔΗ ΕΝΟΧΩΝ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
8. Η ενοχή προς αποζημίωση - Προϋποθέσεις
9. Η ενοχή προς αποζημίωση - Συνέπειες - Ειδικά θέματα
10. Ενοχή με αοριστία παροχής - Ενοχές γένους και διαζευκτικές
11. Χρηματική ενοχή
12. Τόκος - Λοιπά είδη ενοχών
3ο ΚΕΦ.: ΕΙΔΗ ΕΝΟΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟ
Α' Τμήμα: Ενοχές από δικαιοπραξία
13. Η ιδιωτική αυτονομία ως πηγή ενοχών
14. Είδη συμβάσεων - Πραγματικές συμβατικές σχέσεις
Β' Τμήμα: Ενοχές από τον νόμο
15. Αδικοπρακτική ευθύνη - Ευθύνη από διακινδύνευση: Γενικό μέρος
16. Αδικαιολόγητος πλουτισμός
4ο ΚΕΦ.: ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ
17. Εκπλήρωση της παροχής ως την απόσβεση - Αλλοίωση της ενοχής
18. Φυσιολογική απόσβεση της ενοχής
5ο ΚΕΦ.: ΑΝΩΜΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΒΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ - ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΤΗ
19. Αθέτηση υποχρεώσεων του οφειλέτη στις ενοχές εν γένει
20. Υπερημερία δανειστή στις ενοχές εν γένει
21. Ανώμαλη εξέλιξη επί αμφοτεροβαρών συμβάσεων - Τύχη αντιπαροχής - Υπαναχώρηση και διάκριση από καταγγελία
22. Απρόοπτη μεταβολή συνθηκών - Έλλειψη δικαιοπρακτικού θεμελίου
23. Ποινική ρήτρα και αρραβώνας
24. Μη φυσιολογική απόσβεση της ενοχής
6ο ΚΕΦ.: ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ Ή ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΡΙΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΧΗ
25. Συμβάσεις υπέρ και σε βάρος τρίτου
26. Πολυπρόσωπες ενοχές
27. Εκχώρηση απαίτησης και συγγενείς μορφές - Καταπιστευτική αιτία
28. Αναδοχή χρέους και συγγενείς μορφές
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΝΟΜΩΝ
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ