Παρουσίαση
"ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ":Προπάντων να φοράτε κόκκινο κραγιόν.
Ιδίως την ώρα της εγκατάλειψης.
Χρειαζόμαστε ένα στόμα
για να καταβροχθίσει τις λεπτομέρειες.
Τώρα που πια δεν λέει σ' αγαπώ.
(Από την έκδοση)
Περιεχόμενα
Προς εαυτόνΤέλος
Το αγώνισμα της μονομαχίας
Στέπα
Η κονσέρβα
Εκ των υστέρων
Αγαπώ νεκρά γιατρέ
Η πολυθρόνα
Το κενό
Εκλεκτικές συγγένειες
Παράνομο παρκάρισμα
Ματαίωση
Μία σχεδόν πειστική δικαιολογία
Λίλιθ
Χρήσιμες οδηγίες για το πένθος
Το πρόστιμο
Χωρίζουν οι άνθρωποι ποτέ
Οι στοιχειωμένοι έρωτες
Τέχνη
Συμβουλές για υγεία και μακροημέρευση
Συμπτώσεις
Απόσπασμα
Άκρως ερωτικό και απόρρητο
Ταξιδιωτικός οδηγός για την λήθη
Η γοητεία της βέβαιης ήττας
Μελανοδοχείο
Παρά λίγο
Αδυναμία
Το σιδερένιο κρεβάτι
Το ζευγάρωμα
Μία όχι λυπημένη άνοιξη
Θανάσιμο τανγκό
Το δείπνο
Το τηλεφώνημα
Το ψαλίδι
Κριτικές για το προϊόν
[17/10/2014] sotos_sem. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:

Περιμένοντας στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων διάλεξα στην τύχη ένα βιβλίο να διαβάζω ώσπου να περάσει η ώρα καθώς περίμενα εκεί ένα φίλο. Το βιβλίο ήταν δυστυχώς αυτό. Αν και με τράβηξε σε αυτό το εξώφυλλό του και ο τίτλος του, το περιεχόμενό του με απώθησε μάλλον. Αυτό γιατί τα ποιήματα της Κυρίας Κουτσουμπέλη μοιάζουν όχι απλά να αδυνατούν να υπάρξουν ως τέτοια -άρα και να αναγνωστούν-, αλλά στοχεύουν μάλλον σε ένα κοινό που δεν υπάρχει ακόμα στη χώρα μας. Ως προς αυτό η συγγραφέας είναι καινοτόμος. Το "υποθετικό" αυτό κοινό δεν είναι παρά το κοινό της ροζ μυθιστοριογραφίας, αλλά σε ποίηση... Δεν υπάρχει τίποτα φυσικά να ειπωθεί ως προς τη ροζ μυθιστοριογραφία, πέραν του ότι αν και οι εκπρόσωποί έχουν κατηγορηθεί ως "εύπεπτοι" και για "ρηχότητα νοημάτων" στο έργο τους, παρ' όλα αυτά δεν παύουν να κάνουν κάτι κοπιαστικό, που όσο ελαφρύ και να είναι, σου προσφέρει ακριβώς το ευχάριστο πέρασμα της ώρας. Πάντα θα πουλάνε αυτά και πάντα πουλούσαν. Όμως το να γράφεις ποιήματα για τέτοιο κοινό είναι μάλλον αδύνατο. Γιατί εκεί δεν υπάρχει προσ-ποίηση, αλλά η Ποίηση, όσο προσωπική και αυθόρμητη κι αν είναι, δεν αποτελεί απλά ένα λογοτεχνικό είδος, μα κάτι παραπάνω, που η Κυρία Κουτσουμπέλη ούτε καν το πλησιάζει, ίσως δεν την ενδιαφέρει να το πλησιάσει κιόλας ... Θα χαρακτήριζα λοιπόν αυτή τη συλλογή ως μια συλλογή ελαφριών κειμένων που γράφτηκαν όμως πιο εύκολα απ' ό,τι διαβάζονται και δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν το στόχο τους, όσο αμφίβολης αξίας κι αν είναι αυτός. Αν λοιπόν ενδιαφέρεστε για σύγχρονη ελληνική ποίηση απλά αγνοείστε αυτό το βιβλίο -αφού φυσικά δοκιμάσετε κάποιο "δείγμα γραφής" της συγγραφέως στο διαδίκτυο. Αν πάλι σας αρέσει η ροζ λογοτεχνία, δηλαδή μυθιστορήματα που όπως λέμε διαβάζονται καλύτερα στην παραλία, τότε αυτή η συλλογή δεν είναι σίγουρα μια τέτοια περίπτωση μετατοπισμένη σε διαφορετικό λογοτεχνικό είδος -αν και μάλλον αυτό ακριβώς θα σας θυμίσει, ροζ ποίηση. Ελπίζω όπως και να 'χει το βιβλίο να βρει το κοινό που του αξίζει!
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.