ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ

Παρουσίαση

Δ. ΜΠΑΦΑΛΟΥΚΟΣ
"ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ"

Κλέβεις το χρόνο
ταριχεύοντας δευτερόλεπτα ευτυχίας
διαστέλλοντας στιγμές
συστέλλοντας την πραγματικότητα
άφησε τις αισθήσεις να χρωματίσουν
τον καμβά που διάλεξες
υπόγραψε αυτόν τον πίνακα
Δώσε του τις δικές σου διαστάσεις
Είσαι εσύ.

[Από την έκδοση]

"Η τέχνη είναι μια παγκόσμια γλώσσα που ενώνει τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι εκφράζονται μέσα από το συναίσθημα που είναι το άρωμα της ποίησης.
Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι αποφασίζουν να ενώσουν τη φωνή τους σε μια έκδοση, η οποία συνδέει έναν ποιητή, έναν γιατρό και έναν ζωγράφο". (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΤΑΡΑΣ)

Περιεχόμενα

Δ. ΜΥΤΑΡΑΣ - Η ΝΥΧΤΑ
Η ΑΔΙΑΚΡΙΣΙΑ
Ο ΦΟΒΟΣ
ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
ΟΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ
ΤΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ
ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΠΕΝΘΙΜΟ
Η ΛΙΜΝΗ
ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟΠΙΟ
Η ΠΡΟΒΑ
Η ΣΚΟΝΗ
Η ΠΑΓΙΔΑ
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
ΣΥΜΠΑΝ
Η ΜΟΝΩΣΗ
ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ
ΧΑΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ
Η ΤΥΧΗ
ΜΑΝΤΕΙΑ
Η ΝΥΧΤΑ
ΤΑ ΟΣΤΡΑΚΑ
ΛΟΓΙΑ ΑΝΕΜΟΥ
Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ
Ο ΑΝΤΙΛΑΛΟΣ
ΤΙ ΕΙΔΑ ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟΤΟΜΑ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΜΟΥ
Δ. ΜΠΑΛΑΦΟΥΚΟΣ - ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ
Διάφανος ο χρόνος
Θέλω να μου κρατάς το χέρι
Σκόρπισες στον άνεμο αγάπες
Ταξιδεύεις ατελείωτα
Κλέβεις το χρόνο
Μου το 'λεγαν τα μάτια σου
Απόφαση που καίει σαν λεπίδι
Χείλη που ανοιγόκλειναν
Μέσα στα μάτια της
Κρέμασα το φόρεμά σου στον ουρανό
Νόμιζα ότι καταλάβαινες
Στοιχειώνεις με το πέρασμά σου
Τη νύχτα το μυαλό μου ξεστρατίζει
Μόνη χόρεψε απόψε
Ματωμένα μάτια
Όρισες το μυαλό μου
Πόσα Σάββατα ακόμη, πόσες Κυριακές
Κατακερματισμένα συναισθήματα
Ό,τι έχεις να πεις, το είπες
Πλαστικοποίησες το χρόνο
Σε περίμενα στο δικό σου ίσως
Κρυμμένος στους θάμνους σε παρατηρώ
Σήμανες σιωπητήριο της λήθης
Άκου τον αέρα που φυσά
Μου είπες πάλι τα δικά σου
Ήξερες ότι ήταν τελευταία φορά
Μια σταγόνα αίμα δεν φτάνει
Σε μέτρησα κι ήσουν πολλά
Χρώματα ανάκατα
Λόγια ψιθυριστά
Λιγόστεψαν τα χάδια
Αναβάλλεται ο θάνατος;
Με κατηγόρησες
Ανάμεσα σε γκρίζες γραμμές
Μάθε να λες συγγνώμη
Βασανιστικές οι αναμνήσεις
Κίνηση προμελετημένη
Εσιώπησες όταν με αποστειρωμένη λαβίδα
Άδικα μοιράστηκα τη θλίψη μου μαζί τους
Ένας γλάρος με κοιτούσε επίμονα
Ανοίγεις τα μάτια
ΜΥΡΩΝ ΖΟΛΩΤΑΚΗΣ - ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΟ
Απέναντι ανάψαμε τα φώτα
Στην Καστέλλα ο ήλιος της Οίας
Τώρα βρισκόμαστε στη φωτογραφία
Μετά τη δουλειά σου
Χτενιζόσουν στο παράθυρο
Άφησε σημάδι η φωτογραφία
Έχω να δω τόσο καιρό
Στήριζες το κεφάλι στην παλάμη σου
Είχαμε γίνει μούσκεμα
Απέναντι ανάψανε τα φώτα
Πέταξα ψηλά το τσιγάρο μου
Ο αριθμός κυκλοφορίας
ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ 2012 - ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ
Θα συναντηθούμε σε λιβάδι με ψηλά στάχυα
Αρχαίος ήλιος χαράζει
ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Όλα ήταν μια υπέροχη εξίσωση
Μαζί μου έπρεπε να 'σουνα στη Σαντορίνη
Θάλασσα έμοιαζε
Κυκλικά στα τετράγωνα τραπεζάκια της παραλίας
Εκείνη τη φορά