Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΡΙΛΟΓΙΑ
(ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ - ΑΓΓΛΙΚΑ)
BECKETT SAMUEL (NOBEL 1969)Κωδ. Πολιτείας: 0770-1653
Παρουσίαση
Στην Τελευταία Τριλογία του Σάμουελ Μπέκετ εντάσσονται τρία από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Όταν ερωτήθηκε σχετικά από τον Ενώχ Μπράτερ (Enoch Brater) το 1985, ο Μπέκετ απάντησε ότι δεν είχε σκεφτεί αυτά τα τρία έργα ως τριλογία, αλλά ότι μάλλον είναι, τουλάχιστον περισσότερο από τα άλλα έργα που συνιστούν την "πρώτη τριλογία" (Μολλόν, Ο Μαλόν πεθαίνει, Ακατονόμαστος).Αξίζει να αναφερθεί πάντως ότι, σε σχέση με την πρώτη τριλογία (ή απλώς τριλογία), ο Μπέκετ ήταν αρχικά αντίθετος στη θεώρηση αυτών των έργων ως τριλογίας. Την ίδια άποψη είχαν και οι Editions de Minuit που τα είχαν εκδώσει στη Γαλλία, σε αντίθεση με εκδοτικούς οίκους στην Αμερική και την Αγγλία, που από πολύ νωρίς είχαν προτείνει την κοινή έκδοση αυτών των έργων. Ο Μπέκετ δέχθηκε αρχικά την κοινή τους έκδοση, αλλά χωρίς αναφορά στον όρο "τριλογία". Προτίμησε την απλή παράθεση των τίτλων κάτω από τον γενικότερο τίτλο Τρία Μυθιστορήματα. Αργότερα, στις συζητήσεις του άρχισε σιγά σιγά να αναφέρεται σε αυτά τα έργα ως "ψευδοτριλογία" ή ως την "αποκαλούμενη τριλογία". [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
Περιεχόμενα
ΕισαγωγήΣυντροφιά
Άσχημα ιδωμένο, άσχημα ειπωμένο
Ολοταχώς προς το χειρότερο
Επίμετρο
Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
ημίφως, dimos, eraserhead, godot, Kantounaki, orwell52, t_someone, ilstavr, Kostas Amarantidis, ηρακλης σακκας, gioia, giovand, ΛΙΝΤΑ ΧΑΝΤΗ, Ddadda, georgespy, maria tsadiraki, tanya_arian, seth, NickKarv, DimiPapS, sof68, alinaki382017, Nefeli Karapiperi, maryk92, fotinipoliteia, sophiakotsi, NikosMaistros, geopap1984, Andreas5, premgiannik, vas eft, nmpoutis, lab.alex, vasgar20, AlexPap4, catherine.liapi, Christos Kitsos, spstrouzas, Μηνάς Στραβοπόδης, aleahi, maria vouka, blacknarcissus, Ελισάβετ., Staggerlee, tinoli00Κριτικές για το προϊόν
[22/03/2018] NikosMaistros. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Για ξεκίνημα, απόλυτα απαραίτητη η δίγλωσση έκδοση. Η μετάφραση από μόνη της (χωρίς να είναι θέμα του οποιουδήποτε μεταφραστή, αλλά του τρόπου που ο Μπέκετ "τοποθετεί" τις λέξεις) δεν θα βγάλει κανένα νόημα αν δεν προστρέχεις συνεχώς στο πρωτότυπο. Η τελευταία τριλογία (που είναι/δεν είναι τριλογία) είναι η ουσία του τι ήθελε ο Μπέκετ να πετύχει στον χώρο της λογοτεχνίας. Τα κατάφερε; Το μέλλον θα δείξει.
Προσωπικά είναι ένα βιβλίο που έχω διαβάσει ήδη πάρα πολλές φορές, και θα το ξαναδιαβάζω. Κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι παραπάνω. Δαιμόνιος, εφευρετικός, παιχνιδιάρης, ευφυής, ανήσυχος. Η αντινομία που διατρέχει όλο το έργο του Μπέκετ εδώ κορυφώνεται. Τα όρια ανάμεσα στην τυχαία τοποθέτηση λέξεων και την χειρουργική συγγραφή είναι δυσδιάκριτα. Απομονώνεις μια πρόταση (π.χ. το διάσημο "fail better") και βγάζεις ακριβώς το αντίθετο νόημα αν διαβάσεις την παράγραφο που μέσα είναι η φράση.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.