ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑΣ

Παρουσίαση

Η κόκκινη κλωστή τού παραμυθιού και οι βελόνες της πολιτικής θεωρίας, φτιάχνουν το εντυπωσιακότερο υφαντό της πλάσης: Το αφήγημα.
Όπως αυτά που ακούει ένα χαρούμενο παιδί, όταν θέλει να συνεχίσει να παίζει.
Γιατί, αντίθετο του παιχνιδιού δεν είναι η σοβαρότητα, αλλά η πραγματικότητα. Και η απεύθυνση της αφήγησης είναι τόσο σοβαρή, που μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα και να διακόψει τη λογική πορεία της ιστορίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στο συγκεκριμένο πόνημα, ο Γιώργος Κτενάς καταπιάνεται με τις ιερές ιδέες της αυτονομίας, της αυτοοργάνωσης, της ελευθεριακής παιδείας, μέσα από τα έκπληκτα μάτια ενός 'κανονικού παιδιού' που επισκέπτεται μια τέτοια ελευθεριακή κοινότητα: το χωριό της Μαρμελάδας.
Ο κοινοτισμός είναι το πρόσφατο και απώτατο παρελθόν μας και -με μια άλλη μορφή- ο μόνος τρόπος που θα μπορεί να διαβιώσει ο άνθρωπος στο προσεχές μέλλον.
Ο παραλογισμός του ανταγωνισμού του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ανθρωπότητα σε έξωση από τον πλανήτη Γη, το πολύ σε πέντε γενιές, αν δεν καταστραφεί, ωστόσο, από έναν γενικευμένο πόλεμο. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι ήδη κενή και βαθιά τεθλιμμένη, απουσία οράματος. Γι' αυτό ο κοινοτισμός είναι η μόνη λύση. Γιατί αντικαθιστά τον αποκλεισμένο, αδύναμο 'μέσο καταναλωτή' των ετερόνομων, εξουσιαστικών κοινωνιών, με τον υπεύθυνο, μοναδικό πολίτη της αυτοθεσμιζόμενης κοινότητας, που συμμετέχει ενεργά στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν τον εαυτό του και το σύνολο.
Το παράλογο της εξουσίας δεν απαντιέται με την ώριμη, κατασταλαγμένη λογική, παρά μόνο από τον ανώριμο παιδικό πειραματισμό και τη φαντασία, που η ιδρυματική εκπαίδευση και γενικά όλες οι δομές προσπαθούν να καταστείλουν. (Από τον πρόλογο του Χαΐνη Δ. Αποστολάκη)