ΦΛΟΓΑ ΑΠ' ΤΗ ΣΤΑΧΤΗ

Παρουσίαση

"σα να μην ήταν το παιχνίδι
απ' την αρχή στημένο
σαν να νικούσε κάποτε
τον θάνατο η αγάπη
σαν ν' αχνοφέγγει
'κεί στο βάθος η πατρίδα
όρθιος
στο μονοπάτι προς μια κορυφή
που δεν υπάρχει
όρθιος
περήφανο ένα τίποτα
στην άβυσσο της λήθης"

Ο ποιητής θα επισημάνει τα σημαντικά του από την πρώτη κι όλας σελίδα, με το πρώτο κι όλας τρίστιχο: "σαν να μην ήταν το παιχνίδι/ απ' την αρχή στημένο/ σαν να νικούσε κάποτε το θάνατο η αγάπη", εννοώντας βέβαια ακριβώς το αντίθετο: το παιχνίδι είναι γνωστό και χαμένο εκ των προτέρων, κανείς δεν μπορεί να νικήσει σ' αυτό και η μόνη στάση που μπορεί να έχει κάποιος είναι η αξιοπρέπεια. Το κοίταγμα κατάματα του αναπότρεπτου, σε όρθια στάση, χωρίς μιζέριες και υπερβολικούς κλαυθμούς, η όρθια στάση ενός "υπερήφανου τίποτα". (Κυριακή Αν. Λυμπέρη, bookpress.gr, 22/8/2017)

Περιεχόμενα

όρθιος
απ' τη φωτιά κι από τη στάχτη
ασκήσεις ματαιότητας
γιορτάζω
ένα πρώτο φως
γιατί το φως
άγρια φυτά στην έρημο του κόσμου
εσπερινή απολογία θνητού
συλλέκτης τραυμάτων
ξαναγυρίζει στο μυστήριό του
κάποτε κάτι
σκιές από το τίποτα
ευχαριστώ
στον ουρανό της μνήμης μου
εξόριστη θλίψη
αρμονίη αφανής φανερής κρείττων
μήπως
ποιος τώρα
ο εσωτερικός εχθρός, 2
χαμογέλασέ μου
ολάνθιστη
ποτέ πια
ανοιξιάτικο σπουργίτι
χαμογελάει βουρκωμένος ο ουρανός
και ξαφνικά η ζωή
στον δρόμο για το πουθενά
ως τον υπόνομο
μια άτυχη ζαριά
ονειροφαντασία θνητού
η διψασμένη άβυσσος
στάση ζωής
απορημένα όλα
το άγριο θηρίο της μοναξιάς
να είσαι καλός