Ο καυχησιάρης κόκορας που ήθελε να γίνει πλανητάρχης (σκληρόδετη έκδοση)

Παρουσίαση

Κάθε που είχε ξαστεριά, ο καυχησιάρης κόκορας σκαρφάλωνε στη στέγη κι από εκεί ψηλά τσιμπολογούσε με μανία τα πιο λαμπερά αστέρια. Λίγο έλειψε να μη μείνει ούτε ένα στον ουρανό.
Κοκορευόταν μάλιστα ο άμυαλος πως ήρθε η ώρα να αλλάξει τον κόσμο κι έλεγε πως θα ξεκινούσε πολέμους για το καλό δήθεν των φτωχών όλης της γης. Τα μυαλά του πήραν τόσο αέρα, που ήθελε να γίνει πλανητάρχης!
Όμως, τα αστέρια και το φεγγάρι δεν χρειάζονται κοκορόμυαλους πλανητάρχες για να συνεχίσουν να λάμπουν στον ουρανό για όλα τα πλάσματα του κόσμου... (Από την έκδοση)