ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΚΥΒΟΥΣ ΖΑΧΑΡΗ

Παρουσίαση

Η επίκληση Cum Dei (συν Θεώ) και η φύση με τα βότανά της στάθηκαν από καταβολής κόσμου οι αρωγοί στην ανακούφιση του πόνου και στην αντιμετώπιση των ασθενειών. Οι ιαματικές ή δηλητηριώδες ιδιότητες των φυτών πιστοποιήθηκαν από τον άνθρωπο που αναζητούσε την τροφή του. Οι γνώσεις αυτές μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά πρώτα από τους μάγους, τους ιερείς και τους μοναχούς και στη συνέχεια από τους γιατρούς-θεραπευτές. Η μελέτη των βοτάνων δίνει συναρπαστικές πληροφορίες για τον βίο των ανθρώπων, τη μυθολογία τους, την αντίληψή τους για τη ζωή και τον θάνατο, τη θρησκεία και τον έρωτα, μ' άλλα λόγια την ιστορία και τον πολιτισμό τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

-Μόνο δύο κύβους ζάχαρη
-Η θεία Βιργινία
-Σχολική εκδρομή
-Μοναχό κοιμάται
-Ανοιγμένα φτερά
-Ηώς κροκόπεπλος
-Ένας έρωντας
-Μην χωρίζεις ονόματα
-Mint julep
-Τέχνη αλυπίας
-Το δικό μου περγαλίδι ή περγαλιδάκι
-...είνεκα ριγεδανής Ελένης Τρωσίν πολεμίζω (Ομήρου Ιλιάς Τ. στ. 325)
-...και το μελισσοβότανο να λούζοντ' οι κυράδες
-...και έλθοι επ' αυτούς η χαρά εκείνη ην έσχεν η μακαρία Ελένη ότε εύρε τον Τίμιον Σταυρόν (ευχή του ιερέα κατά την τέλεση του γάμου)
-Ας κοπούν δάφνες όσες θέλεις, το στεφάνι δεν γίνεται Ποτέ (Οδυσσέας Ελύτης, ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ)
-Είτε βραδιάζει είτε φέγγει μένει λευκό το γιασεμί (Γ. Σεφέρης)
-Όταν περνούν οι γερανοί
-Το λεβαντόπαιδο
-Όποιος λησμονεί δεν ενθυμείται πλέον
-Δεν γεννήθηκα θυμάρι
-Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι (Δαυίδ, 50ος ψαλμός)
-Στης μαντζουράνας τον ανθό/
έπεσα ν' αποκοιμηθώ/
λίγο ύπνο για να πάρω/
στην αγάπη μου επάνω (Δημοτικό τραγούδια της Μακεδονίας)
-Ο Γιάννης ο Μαραθιανός/
ο νοικοκύρης ο καλός/
όπου φορεί τα τσάμικα/
κολλαριστά πουκάμισα/
πολλά κορίτσια τον κοιτούν/
και ντρέπονται να του το ειπούν (καλαματιανό και τσάμικο της Λευκάδας - τον τραγουδιστή συνοδεύει βιολί, κλαρίνο και λαούτο)
-"Πρέπει να δείτε και το δικό μας δάσος, το λεμονόδασο, απέναντι στον Πόρο. Ένα μεγάλο δάσος από λεμονιές σκεπάζει ολόκληρο το βουναλάκι. Καταπράσινο και ζωηρό -α, όχι γκρίζο σαν αυτά τα ελιόδεντρα- τα φύλλα τους είναι αδρά, μια σάρκα. Την άνοιξη μοσχοβολά ο τόπος. (Κοσμά Πολίτη, Λεμονόδασος)
-Ένα λεπτό κρεμμύδι γκαίω-Βαγγέω (κοριτσίστικο παιχνίδι του δρόμου)
Βιβλιογραφία