ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ

Παρουσίαση

Ένα περιστατικό χαραγμένο στην μνήμη από τα παιδικά χρόνια του Παύλου ήταν το δώρο, που του πρόσφερε ο παππούς του, ο Θοδωρής. Ένα ξύλινο ξίφος.
Όταν ο μικρός Παύλος τον ρώτησε γιατί ήταν από ξύλο και όχι από σίδηρο, ο παππούς του απάντησε: <<Με το ξίφος να ανοίγεις δρόμους να περνάς και με το ξύλο να στηρίζεσαι. Με το ξύλο πολλές φορές θα πέσεις και θα σηκωθείς αλλά με το σίδηρο μπορεί να πέσεις και να μην το έχεις καταλάβει ποτέ σου>>.
<<Μια σκάλα για τον ουρανό. Μια σκάλα για τον ουρανό. Μια σκάλα για τον ουρανό. Αυτήν να ακολουθήσουμε>>, σκέφθηκε και τα μάτια του έλαμψαν.
Να μην περιμένουμε τον ουρανό να κατέβει να μας χαμογελάσει και να μας πάρει από το χέρι. Καιρός είναι να φτιάξουμε τη δική μας σκάλα, και να τον συναντήσουμε.
Μας περιμένει. Ας μην τον απογοητεύσουμε, πάλι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).