ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Παρουσίαση

Περιέργως, ένα από τα πλέον σημαντικά, αν όχι το πιο σημαντικό ζήτημα σχετικά με την ανατροπή του καπιταλισμού και τη χειραφέτηση του ανθρώπου, είναι παραμελημένο από τους σύγχρονους μαρξιστές. Πρόκειται για τον ρόλο της σύγχρονης εργατικής τάξης ως της κοινωνικής δύναμης, η οποία 6α πρωτοστατήσει σε αυτήν την απελευθερωτική διαδικασία.
Υπάρχουν ορισμένοι που αμφισβητούν αυτόν τον ρόλο, ακόμη και την ίδια την ύπαρξη της εργατικής τάξης, και άλλοι οι οποίοι θεωρούν ατεκμηρίωτα δεδομένη την επαναστατικότητά της, και αυτό όταν, στην πράξη και παρά την κρίση, η εργατική τάξη και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι συνδικαλιστικοί και πολιτικοί φορείς της κάθε άλλο παρά δρουν έτσι ώστε να ανατραπεί επαναστατικά η καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Οι κλασικοί του μαρξισμού επέλεξαν την εργατική τάξη ή το αδιαχώριστο εννοιολογικά με αυτήν προλεταριάτο, σαν τον Μεσσία της εγκόσμιας απελευθέρωσης της ανθρωπότητας, όχι αυθαιρέτως, αλλά στη βάση ορισμένων χαρακτηριστικών της. Ταυτόχρονα, παρόλο που υποτίμησαν την παράλληλη με την ανάπτυξη του καπιταλισμού δυναμική της ενσωμάτωσής της στο κυρίαρχο σύστημα, θεώρησαν αναγκαίο να εισάγουν ορισμένες μεσολαβήσεις για να μπορέσει η δυνάμει επαναστατικότητά της να αναδειχθεί στην πράξη.
Το ερώτημα το οποίο γίνεται προσπάθεια να απαντηθεί σε τούτη τη μελέτη είναι κατά πόσο η σύγχρονη εργατική τάξη συνεχίζει να αποτελεί μία δυνάμει επαναστατική τάξη και, αν ισχύει κάτι τέτοιο, ποια στρατηγική πρέπει να ακολουθηθεί έτσι ώστε να επέλθει η μετεξέλιξή της στην πράξη από τάξη καθεαυτή σε επαναστατική τάξη διεαυτήν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Εισαγωγή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ Ή ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΛΑΣΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Η ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ
2.1. Το προλεταριάτο νομοτελειακά ή εν δυνάμει ή επαναστατικό;
2.2. Λόγοι της εν δυνάμει επαναστατικότητας του προλεταριάτου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Η ΜΗ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ
3.1. Η κυριαρχία της αστικής ιδεολογίας
3.2. Αποξένωση από την ουσία του ανθρώπου ή απανθρωποποίηση
3.3. Η δύναμη της συνήθειας
3.4. Η δεισιδαιμονία προς το αστικό κράτος και η παραπλανητική ισότητα δικαιωμάτων
3.5. Εργατική αριστοκρατία και ενσωμάτωση
3.6. Η εκβιαστική ενσωμάτωση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΣΕ ΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΗΣ, Ή ΑΠΟ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ
4.1. Οι κλασικοί του μαρξισμού για το ρόλο της ταξικής πάλης, του κόμματος και της θεωρίας
4.2. Ο Λένιν για το ρόλο του κόμματος και της «απ' έξω» επαναστατικής διανόησης
4.3. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ή όταν το αυθόρμητο υπερέχει του νοθευμένου συνειδητού
4.4. Ο Γκράμσι για το Κόμμα ως συλλογικό διανοούμενο
4.5. Ο Wilhelm Reich για το ρόλο του κόμματος ως μεσολάβησης ανάμεσα στις πιο απλές διεκδικήσεις και τη σοσιαλιστική επανάσταση
4.6. Ο Μπακούνιν και η αναγκαιότητα της επιτελικής μεσολάβησης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΩΣ ΤΑΞΗ ΚΑΘΑΥΤΗ
5.1. Το σύγχρονο προλεταριάτο, προϊόν του κοινωνικού διπολισμού και η πολυμορφία του
5.2. Κριτική των θέσεων περί εξαφάνισης του προλεταριάτου ως τάξης καθαυτή και υποκατάστασής του
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Ο ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ
6.1. Κριτήρια που καθιστούν το σύγχρονο προλεταριάτο εν δυνάμει επαναστατικό και ο ρόλος της «γενικής διάνοιας»
6.2. Οι αντιφατικές σε σχέση με την επαναστατικοποίηση της συνείδησης συνέπειες της κρίσης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
7.1. Η απρόβλεπτη από τους κλασικούς δυναμική της ενσωμάτωσης του σύγχρονου καπιταλισμού
7.2. Ο επαναστατικός πόλεμος θέσεων ως στρατηγική υπέρβασης του επιπέδου της επαναστατικής συνειδητότητας του σύγχρονου προλεταριάτου
Επίλογος
Βιβλιογραφία