Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Παρουσίαση

Η αμφισβήτηση ή και η άρνηση αποδοχής της βούλησης της πλειοψηφίας, στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, η οποία τεκμαίρεται σε αυτό το δοκίμιο, μπορεί να φαντάζει προκλητική.
Και είναι πράγματι προκλητική διότι έτσι αποδομείται μία από τις βασικές αρχές αυτής της ψευτοδημοκρατίας και αποκαλύπτεται ο κίβδηλος χαρακτήρας της, έτσι όπως αυτός αναδεικνύεται τόσο από τους επικριτές της όσο και από τη σαθρή επιχειρηματολογία των υπερασπιστών της.
Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την τεκμηρίωση της θέσης ότι ο καπιταλισμός, δηλαδή η δικτατορία της αστικής τάξης, και με τη μορφή της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, πέραν των άλλων δεινών, διαπλάθει ανελεύθερους ανθρώπους.
Παράλληλα, με την παραχώρηση του γενικού εκλογικού δικαιώματος, εμφανίζεται να αντιμετωπίζει ως ίσους πολίτες, άνισους στην πραγματική τους ύπαρξη ανθρώπους.
Αυτό σημαίνει ότι, από τη μία, αφήνει τους ανθρώπους να εκφράζονται «ελεύθερα» αφού προηγουμένως τους έχει αφαιρέσει το δικαίωμα να σκέφτονται «ελεύθερα», ενώ, από την άλλη, επιχειρεί να συγκαλύψει τις κοινωνικές ανισότητες, πίσω από το προσωπείο των ίσων πολιτικών δικαιωμάτων.
Αυτή η επικριτική προσέγγιση δεν συνιστά, σε καμία περίπτωση, άρνηση αξιοποίησης των πολιτικών δικαιωμάτων και του αστικού κοινοβουλευτισμού, για την ανατροπή του καπιταλισμού, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Ευχαριστίες
Πρόλογος
Εισαγωγή
Ι. Η πλατωνική παραβολή του σπηλαίου των δεσμωτών
II. Η Αριστοτελική αριστοδημοκρατία
III. Η κατά Ετιέν ντε λα Μποεσί προερχόμενη από τη δύναμη
της συνήθειας εθελοδουλία
IV. Ο κατά Λοκ μη κάτοχος του λόγου λαός
V. Η μη δέουσα βούληση της πλειοψηφίας κατά τον Ζαν Ζακ Ρουσσώ
VI. Ο Αλεξίς Τοκβίλ για τη σαθρότητα των εκλογών στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας
VII. Η εκ μέρους του Χέγκελ διττή εκτίμηση της κοινής γνώμης και ο ρόλος των αντιπροσωπευτικών θεσμών στην ανύψωσή της
VIII. Η κατά Νίτσε αγελαία ισότητα και ανελευθερία της αντιπροσωπευτικής αστικής δημοκρατίας
IX. Η κατά τους κλασικούς του μαρξισμού βούληση της πλειοψηφίας ως έκφραση της κυρίαρχης ιδεολογίας και των κυρίαρχων αξιών
Χ. Ο Μπακούνιν και η απαξίωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας
XI. Ο Μπορντίγκα και η φάρσα της βούλησης της πλειοψηφίας
XII. Ο Λένιν και η στρεβλή αυθόρμητη συνείδηση της πλειοψηφίας, στήριγμα της αστικής δημοκρατίας
XIII. Η κατά Γκράμσι αστική έως και φασιστική ιδεολογική ηγεμόνευση του λαού
XIV. Ο ανελεύθερος ανθρωπάκος του Βίλχελμ Ράιχ
XV. Η κατά Λούκατς χειραγώγηση του πολίτη από τους οικονομικά κυρίαρχους ανθρώπους
XVI. Μαρκούζε και ο μονοδιάστατος άνθρωπος της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΗΣ
XVII. Αλτουσέρ: Κυρίαρχη ιδεολογία και ρόλος ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους στη διάπλαση της βούλησης της πλειοψηφίας
XVIII. Ο Φουκώ και η διάχυτη εξουσία των μηχανισμών πειθάρχησης και ανελευθερίας
XIX. Ίψεν και Ιονέσκο ή η αλήθεια εχθρός ενός λαού ρινόκερων
XX. Δείγματα κινηματογραφικών ταινιών που αναδεικνύουν τη διαμόρφωση αρρωστημένης βούλησης από τον καπιταλισμό
XXI. Καρλ Πόππερ και τα φυλακισμένα μέσα στα καπιταλιστικά τείχη πολιτικά δικαιώματα
XXII. Αλ. Γουίλ και η επιβεβαίωση του ρόλου του αστικού κοινοβουλευτισμού ως αναχώματος της ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας
XXIII. Μάνφρεντ Σμιντ και η αταξική, αιωρούμενη, δημοκρατική μορφή
XXIV. Μανόλης Αγαγνωστάκης: Εγκώμιο στους «όρθιους και μόνους μες στη φοβερή ερημιά του πλήθους»
Επίλογος