ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Παρουσίαση

ΩΔΗ ΣΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ
Όποιος γεννιέται τζίτζικας πεθαίνει τραγουδώντας.
Όποιος γεννιέται μέρμηγκας πεθαίνει κουβαλώντας.
Όποιος γεννιέται σάλιαγκας πεθαίνει στη γη γλιστρώντας.
Όποιος γεννιέται ήρωας πεθαίνει πολεμώντας.
Κι όποιος γεννιέται άνθρωπος πεθαίνει αγαπώντας.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Σημείωμα κριτικού αναγνώστη
Αντί προλόγου
Κάτω από το φως του φεγγαριού
Μήνυμα ζωής
Η αχλή της ευτυχίας
Αμφισημίες
Ευτυχία υπό όρους
Le chemin se fait en marchant
Δροσοσταλίδες μες στη θύελλα
Δροσοσταλίδα είν' η ψυχή μου
Desiderata
Σαν αετός
Το δειλινό
Η αμφιβολία του μεσημεριού
Η πυρκαγιά
Το φθινόπωρο
Η ευτυχία της αυταπάτης
Αντιθέσεις
Περιμένοντας την έκρηξη
Το άλμα του ήρωα
Δόξα στην αιώνια δύναμη
Ακαθόριστος πόθος
Στο νεκρό περιστέρι
Πες μου
Κυνηγώντας τον ορίζοντα
Η διαδρομή
Τα λάθη
Ματωμένη γη
Στη Μαρία τη Μαγδαληνή
Ωδή στον δάσκαλο
Ο βιολιστής της στέγης
Αληθινή ευτυχία
Στον μεγάλο εχθρό μου
Σαν τις μωρές παρθένες
Χειμωνιάτικο βράδυ
Αναζητώντας την αγριοροδαρά
Τα μεγάλα όνειρα
Το παράξενο θεριό
Αποχαιρετισμός
Κρυφές επιθυμίες
Η πόλη των ανθρώπων
Στον αχάριστο
Μελαγχολία
Μεγάλη ψυχή
Υστεροφημία
Η καθυστέρηση της άνοιξης
Το μεγάλο μυστικό
Αντιπαραθέσεις
Χαίρε
Δίψα για την αιωνιότητα
Ωδή στο πεπρωμένο
Στον Σπόρο Λούη
Νοσταλγία
Ταξιδιώτες