Η «ΜΕΓΑΛΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ» ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΜΕΤΑ...

Παρουσίαση

Μια "κυρα-Στρατήγα" από τη Σμύρνη, που σχεδιασμένα πυρπολείται για να σβήσει κάθε ίχνος ελληνικής και χριστιανικής "κατάθεσης" στον πολιτισμό, στην αγωνιζόμενη να δει άσπρη μέρα ελλαδίτικη μιζέρια...
Ούτε "χρονικό" ούτε "τοιχογραφία" ούτε τίποτα τέτοιο: επικλήσεις της άμεσης ανθρώπινης μοίρας, σαν να "διαβάζεις Ιστορία" και σιγά σιγά να θυμάσαι ότι "έτσι μου τα έλεγε ο/η... στην παιδική γειτονιά"...
Ένα ατελές και ίσως κάπως "αφηρημένο", σπασμωδικό και μεταπαραδοσιακό πορτρέτο, που στα "χαντάκια" και τους ασύνδετους ήχους του πυκνώνει η αίσθηση του "νεοέλληνα" ότι τα γεγονότα δεν έχουν καμιά συνοχή και, άρα, είναι φυσική η "μνήμη χρυσόψαρου"...
Συμβάντα, εκρηκτική πρόοδος ουσίας, "προκυμαίες" και "τάγματα εργασίας", θάνατοι, τυραννίες, πολιτικά λάθη και εγκλήματα, "προοδευτικοί" και "αντιδραστικοί" σε μια ισότιμη επαναθεμελίωση της βασικής στρέβλωσης που γεννά αδιάκοπα την Ελλάδα σαν "από θαύμα ζούμε", "σύμμαχοι" που εξευτελίζουν κάθε έννοια "φιλίας" και ανθρωπιάς, "συνέλληνες" από πυρωμένο σίδερο να αφήνει ανεξίτηλα σημάδια κακίας και "λαός" ταγμένος να υπηρετεί τη ρωμέικη πίστη της δοτικότητας και της γης ως κοινού αγαθού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Οι "χαμένες πατρίδες" είμαστε εμείς
Μια κληρονομιά που ακόμα περιεργαζόμαστε
Προσφυγική "πρώτη ύλη" μιας λαϊκής συνείδησης
Εκπαιδευόμαστε σε ένα "απολιθωμένο παρελθόν"
Πες μας για τη θαυμαστή πολιτεία και τον χαλασμό!
Όχι συμψηφισμοί στο κακό, μα αλήθεια και δικαιοσύνη
Αγχόνες της κρυφής δικαιοσύνης σε μια "κόκκινη μηλιά"
Και τι θέλαμε εκεί πέρα;
Μια μνήμη όχι "τουριστική" και "αξιοθέατη"
Για τις πληγές που δεν επουλώνονται
Υπάρχει λόγος να θυμόμαστε σήμερα;
Ακυρώνοντας τους μύθους ενός πολιτισμού
Αγώνας ενάντια στη "μετάφραση"
Όρια και χρέη του νου και της καρδιάς απέναντι στο Μέγα Πένθος
Οι φευγάτοι του Πρώτου Αποικισμού επιστρέφουν
Το Θέαμα, ο θόρυβος και οι έννοιες αποτελειώνουν τη φλεγόμενη Σμύρνη
Η "νέα σκέψη" εναντίον της "παλιάς τραγωδίας"
Αλλάζοντας τους τρόπους να σεβόμαστε την αλήθεια μας