Ψίθυροι των ξύλων

Παρουσίαση

Εκείνες τις φορές, μάλιστα, το θρανίο μεταμορφωνόταν. Γινόταν η πόρτα ή το παράθυρο, που άνοιγαν ευθύς σε κήπους με δέντρα, με λουλούδια, με εποχές, με χρώματα, με κοκκινολαίμηδες. Μ.Λ.

Ξύλα δέντρων, που έγιναν μουσικά κουτιά και αποθήκευσαν μέσα στα νερά και τους ρόζους τους τις φωνές των φύλλων, το θρόισμα του ανέμου και τα τραγούδια των πουλιών. Δ.Σ.

«Δεν είχαν καθόλου άδικο ο Μιχάλης Λεβέντης και η Δήμητρα Σταύρου που εμπνεύστηκαν τούτο το ευρηματικό, όμορφο βιβλίο από αναστεναγμούς ξύλου και όσα τούς ψιθύριζε...» (Από τον πρόλογο της Μάρως Βαμβουνάκη)

Περιεχόμενα

Πρόλογος της Μάρως Βαμβουνάκη
Μιχάλης Λεβέντης
ΤΑ ΑΤΙΤΛΑ
ΜΟΛΥΒΑΚΙΑ
ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΜΥΡΟ
ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
ΚΑΠΟΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΙΡΜΩΝ
ΠΕΝΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Δήμητρα Σταύρου
ΞΥΛΙΝΟΣ (ΠΡΟ)ΛΟΓΟΣ
ΔΕΝΤΡΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΞΥΛΑ
ΤΑ ΞΥΛΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ
ΞΥΛΙΝΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ
ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ ΕΝΟΣ ΞΥΛΙΝΟΥ ΕΠΙΛΟΓΟΥ