ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΤΣΥΦΙΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Βιβλίο με πολύ καλές προθέσεις αλλά αρκετά μέτριο συγγραφικά. Πολύ μεγάλο μέρος του κειμένου -πιθανόν παραπάνω του μισού- δεν συνεισφέρει στην ουσία. Περίμενα σαφώς κάτι πολύ ανώτερο με βάση τις συνεχείς κατατάξεις του στις λίστες με τα κορυφαία του αιώνα κλπ.

Ο συγγραφέας μεταφέρει τον αναγνώστη στον Νότο των ΗΠΑ όπου οι φυλετικές διακρίσεις είναι αποδέκτες και αμφισβητούμενες από πολύ λίγους. Μέσα από τα μάτια των παιδιών, που μεγαλώνοντας σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που δεν ενθαρρύνονται οι διακρίσεις, οι ιστορίες που εκτυλίσσονται είναι ακατανόητες και θέτουν διλληματα.

Είναι ένα από τα βιβλία που πάντα ήθελα να διαβάσω, αλλά δεν είναι το αριστούργημα που περίμενα. Σίγουρα θα ήταν αριστούργημα αν περιοριζόταν στις μισές σελίδες.

Μια πολύ ωραια εικόνα της Αμερικής του Νότου την δεκαετία του 30’αναλύοντας την ζωή και τις προκαταλήψεις. Εύκολο στην ανάγνωση,ενδιαφέρουσα ιστορία που σε κρατάει μέχρι το τέλος. Πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί ειδικά από entry level αναγνώστες.

Δεκαετία 1930. ΗΠΑ. Αλαμπάμα. Κομητεία Μέικομπ. Σε μια επαρχιακή πόλη είναι πάντα όλα απαραίτητα ήσυχα; Όχι.
Ο ρατσισμός εναντίον των εγχρώμων ήταν εμφανές και σε αυτή την επαρχιακή κομητεία. Τα στερεότυπα και το μίσος ήταν κι εκεί εμφανή.
Το έργο είναι μια ακτινογραφία της εποχής του μίσους σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Το Νότο των ΗΠΑ. Το βιβλίο είναι κάτι μεταξύ σκιαγράφησης των ηθών κι εθίμων της εποχής, καταδίκης των διακρίσεων κατά των εγχρώμων και δικαστικού θρίλερ. Ο αναγνώστης θα αντλήσει πολλά ανθρωπολογικά στοιχεία. Τον τρόπο συμπεριφοράς των «αχρείων», των gentlemen που είναι «από σόι», των κυριών με τις φιλανθρωπικές συναντήσεις τους, τοπικά χαρακτηριστικά της κομητείας, διάφορα επαγγέλματα, καλές γειτονιές και κακές γειτονιές, καλές οικογένειες και κακές οικογένειες, παλιάνθρωπους και ανθρώπους καλούς, παιδικούς θρύλους και παιδική φαντασία να αναμειγνύονται με το σκληρό κόσμο των «μεγάλων». Όλα διαδραματίζονται σε ένα πολύ επαρχιακό μέρος, που μπορεί να γίνει πολύ σκληρό και άδικο, να διαρρήξει τις τοπικές συγγένειες και σχέσεις, αν πρόκειται για έναν «αράπη βιαστή». Οι, κατά τα άλλα, δημοκρατικοί κάτοικοι του Μέικομπ φαίνεται να έβλεπαν με πολύ κακό μάτι το δικτάτορα Χίτλερ στη Γερμανία, όταν οι ίδιοι αντιμετώπιζαν τους έγχρωμους, σχεδόν όπως ο Χίτλερ τους Εβραίους.
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, είναι σαν να θανατώνουν αθώα, μοναδικά, χαριτωμένα και άκακα ανθρώπινα πλάσματα...Ένα βιβλίο-ύμνος στην ανθρωπιά, παρά την ταυτόχρονη ύπαρξη της παλιανθρωπιάς. Με συγκίνησε βαθύτατα. Διαπιστώνω ότι πολλά από αυτά που περιγράφει το βιβλίο, ακόμη και αν πρόκειται για διαφορετικές περιοχές του κόσμου, διατηρούνται ακόμη και στις μέρες μας. Ο τρόπος γραφής της Harper Lee είναι απλός και δε επιδιώκει να εντυπωσιάσει. Μπαίνει στο ψητό απλά, με ειλικρίνεια και χωρίς επιτηδεύσεις. Μεταπηδάει εύστοχα από τον κόσμο της νεανικής αφέλειας στον αμείλικτο κόσμο των «μεγάλων». Η μετάφραση είναι επίσης πολύ καλή.