ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΤΣΥΦΙΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Οι αναγνώστες του βιβλίου έγραψαν

Δεκαετία 1930. ΗΠΑ. Αλαμπάμα. Κομητεία Μέικομπ. Σε μια επαρχιακή πόλη είναι πάντα όλα απαραίτητα ήσυχα; Όχι.
Ο ρατσισμός εναντίον των εγχρώμων ήταν εμφανές και σε αυτή την επαρχιακή κομητεία. Τα στερεότυπα και το μίσος ήταν κι εκεί εμφανή.
Το έργο είναι μια ακτινογραφία της εποχής του μίσους σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Το Νότο των ΗΠΑ. Το βιβλίο είναι κάτι μεταξύ σκιαγράφησης των ηθών κι εθίμων της εποχής, καταδίκης των διακρίσεων κατά των εγχρώμων και δικαστικού θρίλερ. Ο αναγνώστης θα αντλήσει πολλά ανθρωπολογικά στοιχεία. Τον τρόπο συμπεριφοράς των «αχρείων», των gentlemen που είναι «από σόι», των κυριών με τις φιλανθρωπικές συναντήσεις τους, τοπικά χαρακτηριστικά της κομητείας, διάφορα επαγγέλματα, καλές γειτονιές και κακές γειτονιές, καλές οικογένειες και κακές οικογένειες, παλιάνθρωπους και ανθρώπους καλούς, παιδικούς θρύλους και παιδική φαντασία να αναμειγνύονται με το σκληρό κόσμο των «μεγάλων». Όλα διαδραματίζονται σε ένα πολύ επαρχιακό μέρος, που μπορεί να γίνει πολύ σκληρό και άδικο, να διαρρήξει τις τοπικές συγγένειες και σχέσεις, αν πρόκειται για έναν «αράπη βιαστή». Οι, κατά τα άλλα, δημοκρατικοί κάτοικοι του Μέικομπ φαίνεται να έβλεπαν με πολύ κακό μάτι το δικτάτορα Χίτλερ στη Γερμανία, όταν οι ίδιοι αντιμετώπιζαν τους έγχρωμους, σχεδόν όπως ο Χίτλερ τους Εβραίους.
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, είναι σαν να θανατώνουν αθώα, μοναδικά, χαριτωμένα και άκακα ανθρώπινα πλάσματα...Ένα βιβλίο-ύμνος στην ανθρωπιά, παρά την ταυτόχρονη ύπαρξη της παλιανθρωπιάς. Με συγκίνησε βαθύτατα. Διαπιστώνω ότι πολλά από αυτά που περιγράφει το βιβλίο, ακόμη και αν πρόκειται για διαφορετικές περιοχές του κόσμου, διατηρούνται ακόμη και στις μέρες μας. Ο τρόπος γραφής της Harper Lee είναι απλός και δε επιδιώκει να εντυπωσιάσει. Μπαίνει στο ψητό απλά, με ειλικρίνεια και χωρίς επιτηδεύσεις. Μεταπηδάει εύστοχα από τον κόσμο της νεανικής αφέλειας στον αμείλικτο κόσμο των «μεγάλων». Η μετάφραση είναι επίσης πολύ καλή.

Ενα βιβλιο που σε τοποθετει στην εποχη που περιγραφει, μεσα απο τα ματια μιας 7χρονης.Το πρωτο μερος το διαβασα απλά και μονο λογω κριτικων...Σχεδον με το ζορι..Δεν με εντυπωσιασε.Στο δευτερο μερος όπου ο Αττικους υπερασπιζεται στο δικαστηριο τον Τομ το ενδιαφερον ανεβαινει κατακορυφα.Η συνεχεια επισης πολυ καλη.Συμπερασματικα,ένα ομορφο,εφηβικο ανάγνωσμα με σημαντικα αντιρατσιστικα μηνυματα.

Πολύ ωραίο βιβλιο! Πρέπει να διαβαστεί , σου δίνει μια εικόνα της Αμερικής του 1930, εικόνα πέρα ως πέρα αληθινή και ρεαλιστική..περνάει ένα ωραίο μήνυμα.

Πολυ καλο, ευκολη αναγνωση, σε κραταει μεχρι το τελος.Θεωρω οτι ειναι απο τα κλασσικά μυθιστορήματα.

Πολύ καλό βιβλίο, δίνει στον αναγνώστη μια ματιά του νότου των ΗΠΑ μέσα από τις σκέψεις και τις πράξεις μιας εξάχρονης και της παρέας της. Ίσως έπρεπε να το διαβάσω μερικά χρόνια νωρίτερα όταν ήμουν έφηβος ή παιδί, σε κάποια σημεία είναι παιδική η αφήγηση. Πιστεύω θα το ευχαριστιόμουν περισσότερο.