Ο ΗΛΙΘΙΟΣ

Παρουσίαση

Αναζητώντας την έμπνευση στο χιονισμένο τοπίο της Ελβετίας και πιεζόμενος από ένα ασφυκτικό συμβόλαιο που το υπαγόρευσε η οικονομική του στενότητα, ο Ντοστογιέβσκι συνέλαβε και έπλασε την εικόνα ενός ήρωα που η πολυπλοκότητά του δεν είχε και δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Ο πρίγκιπας Μίσκιν, ο ήρωας του βιβλίου, μέσα στον πρωτογονισμό και την αφέλειά του, αδυνατεί να κατανοήσει πως η αιτία της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι απείρως πιο περίπλοκη και ποικίλη από κάθε μεταγενέστερη ερμηνεία ή αίσθηση. Πλησιάζει τους πάντες με αγαθοσύνη και χαμόγελο ακόμη και όταν η συμπεριφορά του γίνεται αιτία πικρόχολων αστείων ή συγκαταβατικών σχολίων. Η άνευ ορίων ανεκτικότητα για τα βάσανα των άλλων πάει χέρι-χέρι με το αίσθημα της ασημαντότητας και της ανεπάρκειάς του. Ο κόσμος τον υποδέχεται με την υποψία πως είναι, είτε μηχανορράφος είτε ηλίθιος. Διαρκώς έχει τη βεβαιότητα πως κερδίζει φίλους εκεί που μόνο εχθρούς και αρνητές συναντά. Και αν ως έναν βαθμό το καταφέρνει, η αφέλεια και το πείσμα ενός άντρα, που έχει ένα ζωτικό μήνυμα να παραδώσει στις επόμενες γενιές μέσω της Ορθόδοξης Πίστης και της ρωσικής σκέψης, γρήγορα τον οδηγούν στην παραφροσύνη και το χάος.
Η φωνή είναι του Μίσκιν, αλλά το δόγμα, αυθάδες και περίεργο, είναι του Ντοστογιέφσκι. Στην ουσία, πρόκειται για το "πιστεύω" του ίδιου του συγγραφέα. Είναι η φωνή του ανθρώπου πριν από την Πτώση. [...] (Από την έκδοση)