ΙΔΟΥ

Παρουσίαση

Θα ρθει κάποια μέρα...
ανδριάντας η σιωπή των νεκρών
θα υψωθεί
τη λήθη τρυπώντας
λουσμένη με αίμα.

Ποτέ δεν είναι αρκετό

το αίμα

δεν είναι ποτέ αρκετό
δεν ξεδιψάει το λάθος του κόσμου.

Ποτέ δεν είναι αρκετό

το λάθος του κόσμου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Εν είδει προλόγου
Η αληθινή
Αν θα σε συναντήσω
Διαβαίνει, έλεγες
Ποιος κατοικεί ακόμα
Μιλήστε, μάτια
Θλίψη λαξεύει
Μακριά από μένα
Τα λεφτά στο συρτάρι
Απ' το σπασμένο τζάμι
Η πιο αγαπημένη εικόνα σου
Χωμένη στην αγκαλιά
Ίδια σκούρα γραμμή
Να κρυφτώ στα σεντόνια σου
Τις χλωμές ώρες
Μονάχα
Άδεια παντελόνια
Από τώρα κι ύστερα
Πόσο εύκολο ν' ανοιγοκλείνει
Ποιος ρωτάει;
Εγώ
Γιατί σήκωσες το βάρος μου;
Μέρα και νύχτα
Ενηλικιώθηκε η φρίκη
Μάνα
Η ερώτηση ξανάρχεται
Γιατί να σηκώσεις το βάρος μου;
...Για το καλό
Για το καλό
Έλεγες
Κοίτα εκεί!
Τελικά τα πράγματα
Τη δική μου θυσίασες
Πόσο θα γελούσα
Βήματα αργά
Ξηλώνω με τα νύχια μου
Δεν επιτρέπω λοιπόν
Ως και το σχήμα από το σώμα σου
Κοίτα, κοίτα!
Και άρχισε να βρέχει θάλασσα στα τζάμια
Οι ενέσεις θα σε σώσουν!
Και να με!
Η συμφορά
Μάνα - λέξη κενή
Μάνα μου - άδεια λέξη
Ερχόμουνα
Τίποτα
Απλωνόταν η σιωπή
Και
Φως κουρασμένο
Να δεις
Θα ρωτήσει το όνομά μας
Θα κουβεντιάσει μαζί μας
Ανέραστη Αγαπημένη Αγάπη!
Θα είναι τόσο δυνατή
Άγγιξέ με!
Δεν χρειαζόταν της απειλής η λάμα
Μια χαραμάδα
Και να που έτσι ήταν
Γι' αυτό σου λέω
Να σώσουμε εκείνους που υποφέρουν
Ανώνυμα
Όχι
Νύχτα
Σώστε τη λογική, σώστε την καταδίκη μας
Οπλίστε!
Σκοπεύσατε!
Πυρ!
Σώμα βαριανασαίνει πάνω μου
Θα 'ρθει κάποια μέρα
Η σιωπή
Μαρμάρινο ανάστημα θα υψωθεί
Τι απόγινε η ζωή στα ξαφνιασμένα μάτια σου;
Την ενοχή λοιπόν αποδύσου
Η ελπίδα
Ίδιο δωμάτιο
Υπόψυχρη
Ό,τι απέμεινε
Μηδαμινές ευτυχισμένες ώρες
Της ύπαρξής μου η πόρτα
Η ανακαλούμενη εικόνα σου
Μητέρα
Παράξενη γοητεία
Δες με!