Αφού δεν μοσχοβολούν οι κατιφέδες...

Παρουσίαση

ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ...

Κι εκείνα τα χαμόγελα
μαραίνονται στα χείλη
κι εγώ γράφω ποιήματα
γλιστρούν απ' την ψυχή μου,
λέξεις υγρές και μοσχοβολιστές
συνθέτουν στίχους ρυθμικούς
που κάνουν φασαρία,
στριμώχνονται και σπρώχνονται
τη θέση τους στο ποίημα να 'βρουν
για κείνα τα χαμόγελα
τα ταλαιπωρημένα
χωρίς πετάγματα για εκέι
π' ανήκουν, τα καημένα.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Όταν μου λείπης
Ένα "τίποτα" τριγύρω, ένα τίποτα
Αιμορραγία εύθραυστων αισθημάτων
Πανσέληνος
Μεταμεσονύχτιο
Στάζουν φιλιά τα ποιήματα
Όνειρο!
Άτιτλο
Τη θάλασσα
Τω ηγαπημένω
Η νύχτα μενεξεδιά
Καπετάνισσα του ανέφικτου
Το χάδι των ματιών
Καμιά φορά ο Έρωτας
Φθόγγοι και δίφθογγοι
"Άσω δη των ηγαπημένω φίλω"
Τόση ερημία!
Εγκλεισμός
Οι λέξεις χαθήκανε
Έκκληση
Ματαιότης, ματαιοτήτων
Του πάρκου
Εν τέλει
Μα δεν με πήρες
Ψυχή μου!
Η ψυχή μου
Στο καμένο νησί
Μα δεν με πήρες μαζί σου
Οι ψυχές
Η αφράδα της θάλασσας
Στου μυαλού μου τον βυθό
Σημάδια της ζωής σου
Ω γύρω κοίτα
Ιανουαρίου 2022, Εγκλεισμός... Ο τελευταίος;
Αλητείες... Που καθόλου δεν μου πάνε
Πνιγμένη Πανσέληνος
Αγάπη
Έρημοι οι Ουρανοί
Μεγάλη Τρίτη
Ποίημα με χαϊκού
Ζητιάνος, τρελός, μοναχός
Ενοικείς εντός μου
Πάνε χρόνια
Χαϊκού
Τάνγκα
Ολιγόστιχα
Ρέγκα
Το αλφαβητάρι του εγκλεισμού
Αλφαβητάρι
Αισιοδοξία
Αγάπη
Εμείς και οι Άνθρωποι
Λόγιος, Λογία (Όρος ξεπερασμένος)
Τα διπλά και τριπλά τζάμια των παραθύρων
Ο ποιητής και η ελληνική γλώσσα
"Ερήμην του ποιητικού λόγου"
Περί ρεαλισμού και μυθιστορίας
Έργα της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη