ΝΕΚΡΗ ΕΥΡΩΠΗ

Παρουσίαση

Ο Ισαάκ, ένας νεαρός Αυστραλός φωτογράφος, ταξιδεύει στην Ευρώπη. Όλη του τη ζωή ονειρευόταν την Ευρώπη της καλλιέργειας και της ευμάρειας που εξυμνούσε ο πατέρας του στις ιστορίες του, την Ευρώπη στο κέντρο του πολιτισμού. Όμως πίσω από την πρόσοψη μιας ενοποιημένης και παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης κοινωνίας, ανακαλύπτει μια γη ρημαγμένη από την ιστορία, έναν τόπο στοιχειωμένο ες αεί από τα φαντάσματα του ανείπωτου παρελθόντος του. Στο ορεινό χωριό όπου γεννήθηκε η μητέρα του, ξεθάβει αλλοτινούς τρόμους που ποτέ δε γαλήνεψαν και ίσως ποτέ να μη γαληνέψουν.
Με αφετηρία έναν παλιό, ξεχασμένο μύθο, ο συγγραφέας επιχειρεί ένα στοχασμό πάνω στη βία και την τραγωδία της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Το Νεκρή Ευρώπη είναι μια συνταρακτική ιστορία φαντασμάτων που μιλά για τον πόθο, το ρατσισμό, την εκδίκηση, το αίμα. Ο πολυβραβευμένος Ελληνοαυστραλός συγγραφέας μάς παραδίδει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για τις αλήθειες και τα ψέματα της μυθολογίας και της ιστορίας. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

... τολμηρό, συναρπαστικό και βαθιά σοκαριστικό... Η ενέργεια, η μανιώδης -σχεδόν τοξική- δύναμη που κινεί αυτό το μυθιστόρημα είναι συγκλονιστική. Εκτός από στοχασμός πάνω στη διαβρωτική, εξοντωτική δύναμη του μίσους, είναι κι ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα για τις πεποιθήσεις που δεχόμαστε και αυτές που απορρίπτουμε, και για το πόσο λίγη σημασία έχει τελικά η θέση μας ως προς αυτές. Είναι μια σύγχρονη ιστορία φαντασμάτων που μπορεί να σας στοιχειώσει. (Australian Book Review)

... Η ματιά του αυστραλού ταξιδιώτη είναι ανελέητη και οι εικόνες του αποτυπώνουν με σκληρό νατουραλισμό τα καυστικά ίχνη των ευρωπαϊκών πόλεων σε μια ατμόσφαιρα ποτισμένη από τον καπνό των τσιγάρων, τις παραισθήσεις των ναρκωτικών, τη γεύση αλκοόλ και τη βαριά μυρωδιά σωματικών υγρών. Αναζητεί το "σκληρό μέρος, την άγρια, ρημαγμένη, σεσηπυΐα, δύσοσμη, βρόμικη πόλη" και ανακαλύπτει μια Ευρώπη που του φέρνει αναγούλα και τον οδηγεί στην αποκτήνωση και στην κατάρρευση. (Λαμπρινή Κουζέλη, Το Βήμα, 1/5/2010)

Η Νεκρή Ευρώπη είναι ένα λογοτεχνικό κατηγορώ γραμμένο με γνώση και γνήσια ανησυχία, ένα μνημειώδες πολιτικό μυθιστόρημα για την άθωότητα και την πονηράδα, το μίσος και την αλληλεγγύη, τη γοητεία και την απογοήτευση, την πίστη και την οριστική της απώλεια. (Ρούλα Γεωργακοπούλου, Τα Νέα, 30/4/2010)