ΚΡΑΤΑΙΑ ΩΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Παρουσίαση

Ένας διάσημος ζωγράφος στην τελευταία φάση της καριέρας και της ζωής του. Η αγωνία του καλλιτέχνη για το αύριο. Η μοναξιά του αμετανόητου εργένη στα γεράματα. Ο μακροχρόνιος δεσμός του με μια γυναίκα της υψηλής κοινωνίας. Η επιστροφή της χαμένης του νιότης και το ξύπνημα όλων του των αισθήσεων από την "ανάσταση" του έρωτα. Η μάχη του ενάντια στο Τέλος. Η συντριβή του. Και μια αριστουργηματική σκιαγραφία του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του κοσμικού Παρισιού, που "ζει δίπλα στα πάντα χωρίς να βλέπει τίποτα", από την καυστική πένα του Μωπασσάν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μολονότι φαινομενικά πρόκειται για μια συνήθη ερωτική ιστορία, ο Μοπασάν τίθεται αντιμέτωπος με το μεγάλο ζήτημα της δημιουργίας. Από πού αντλεί έμπνευση ο καλλιτέχνης; Πώς συνδέεται η δημιουργία με τη ζωή; Τι συμβαίνει όταν μαζί με τις σωματικές δυνάμεις που τον εγκαταλείπουν ο δημιουργός αρχίζει να στερεύει και πνευματικά; Να μη βρίσκει θέματα, να δημιουργεί έργα ασήμαντα ή να μην μπορεί να τα ολοκληρώσει και να βλέπει διαρκώς μπροστά του το τέλος αφού, μη μπορώντας να δημιουργήσει, χάνει το νόημά της η ίδια του η ύπαρξη; [...] "Τα καλά αισθήματα παράγουν κακή τέχνη" θα έλεγε πολλά χρόνια αργότερα ο Αντρέ Ζιντ. Ο Μοπασάν στο μυθιστόρημα αυτό, που εκδόθηκε τέσσερα χρόνια πριν από τον θάνατό του, δηλαδή όταν ο ίδιος ήταν 39 ετών, έγραψε ένα βιβλίο για να μας πει κάτι πολύ πιο σκληρό: ότι ο θάνατος ακυρώνει τα πάντα. (ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ, Το Βήμα, 16/10/2011)