ΑΡΛΙΝΓΚΤΟΝ ΠΑΡΚ

Παρουσίαση

Το Άρλινγκτον Παρκ είναι ένα συνηθισμένο αγγλικό προάστιο (θα μπορούσε θαυμάσια να είναι προάστιο της Αθήνας, όπως το Μαρούσι ή το Χαλάνδρι). Στη διάρκεια μίας ημέρας, το μυθιστόρημα μετατοπίζεται στην καθημερινότητα πέντε παντρεμένων γυναικών: της Τζουλιέτ, που είναι εξοργισμένη με την κυριαρχία των αντρών στην οικογένεια της Αμάντα, που εξορκίζει την ιδέα του θανάτου με την εμμονή της στο νοικοκυριό της Σόλι, που ετοιμάζεται να γεννήσει το τέταρτο παιδί της της Μέιζι, που παλεύει να αποδεχτεί τη ζωή μακριά από το κέντρο και της αισιόδοξης Κριστίν, οικοδέσποινας ενός δείπνου στο οποίο οι γείτονες συναντιούνται.
Το βιβλίο της Κασκ είναι ένα μυθιστόρημα για τις συζυγικές πολεμικές σχέσεις στον κλειστό στίβο της σύγχρονης μητρόπολης (δουλειά, σπίτι, λεφτά, αυτοκίνητο, παιδιά, δουλειά). Είναι ένα βιβλίο που ανιχνεύει σε βάθος την παρακμή της οικογένειας ως συστήματος, την εύθραυστη θέση των αντρών και των γυναικών σ' αυτήν, τη σαθρή πολιτική υποδομή που την στηρίζει, το κοινωνικό σύστημα της κατανάλωσης που την αναπαράγει κ.λπ.
Γραμμένο με ειρωνεία και ταυτόχρονα με χιούμορ, με ψυχραιμία και ταυτόχρονα με ελεγειακό ύφος, το Άρλινγκτον Παρκ είναι ένα βιβλίο με καταπληκτικούς διαλόγους, συγκροτημένους χαρακτήρες και τολμηρή ματιά στο σήμερα των σχέσεων, στο εδώ και το τώρα της οικογενειακής ζωής στη σύγχρονη ευρωπαϊκή μητρόπολη. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Η Ρέιτσελ Κασκ κέρδισε το βραβείο Whitbread ως νέα συγγραφέας με το μυθιστόρημά της Saving Agnes το 1993. Το πιο πρόσφατο πόνημα της Κασκ, που θεωρείται από τους καλύτερους νέους βρετανούς συγγραφείς, είναι το Άρλινγκτον Παρκ. Η πλοκή λαμβάνει χώρα σε ένα εύπορο βρετανικό προάστιο στη διάρκεια μίας και μόνης μέρας. Η συγγραφέας ξετυλίγει την ιστορία τεσσάρων νέων γυναικών και την καθημερινή τους μάχη να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του ρόλου τους ως μητέρας, συζύγου, οικοδέσποινας, εργαζόμενης. Η αφήγηση ξεκινά με μια νυχτερινή βιβλική νεροποντή, που θέτει το γκρίζο φόντο όπου και διαδραματίζονται οι ζωές των πρωταγωνιστριών. Οι γυναίκες αυτές είναι επώδυνα αληθινές και συχνά τόσο αντιπαθείς που ο αναγνώστης δυσκολεύεται να ταυτιστεί μαζί τους. Όμως ακριβώς αυτή η έλλειψη ταύτισης μπορεί να δώσει στον αναγνώστη την ευκαιρία να αποστασιοποιηθεί και να έρθει αντιμέτωπος με τις δικές του σκοτεινές πλευρές. (Δήμητρα Καραμολέγκου, περιοδικό Διαβάζω, Απρίλιος '08)