ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΦΩΝΗΣ

Παρουσίαση

«ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ»:
Με μια νηφαλιότητα κάθισε και μου έδειξε ένα τέλεια
φτιαγμένο κρυστάλλινο ποτήρι.
Δεν είχα δει πιο όμορφο σκεύος.
Έφερε το ποτήρι στο χείλος του για να πιει
Αίμα
Είχε ματώσει
Γιατί δεν πρόσεξα ότι ήταν ραγισμένο;
Γιατί ήταν ένα πανέμορφο διαυγές αντικείμενο που με φώτιζε...
Όχι, λέω ψέματα σε εμένα και σε εσένα
Δεν με φώτιζε, με τύφλωνε
Και έμαθα τόσο οικειοθελώς να ζω τυφλή
Όχι λόγω αυτοκαταστροφής
Δοκιμάζονταν οι υπόλοιπες αισθήσεις μου
Ανυψώθηκαν οι υπόλοιπες αισθήσεις μου
Και είναι τόσο άπληστη η στιγμή της δίψας
Τόσο αθώα ιδανική με θανατηφόρες δόσεις αδρεναλίνης
Δεν έχω την δυνατότητα να μετανιώνω, πώς θα μπορούσα
άλλωστε με έναν κολλημένο ιό πάνω μου; Πώς;
Φεύγω
Με το ποτήρι αγκαλιά...

(Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ
ΒΑΘΙΑ ΠΛΗΓΗ
ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ;
Η ΕΠΙΛΟΓΗ
ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ;
ΠΟΤΕ
ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ
«ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ»
ΚΛΕΙΣΤΗ ΠΟΡΤΑ - ΧΩΡΙΣ - ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΛΑΘΟΣ
ΑΔΗΛΗ ΠΡΟΣΜΟΝΗ
Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
ΣΑ ΝΑ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ 'ΣΑΙ ΕΔΩ
ΣΗΜΕΡΑ
Σ' ΑΓΑΠΑΩ
ΑΝΩΝΥΜΟ
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΔΙΕΞΟΔΟΣ
ΕΡΩΤΑΣ
ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
ΠΩΣ
ΑΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ, ΘΑ ΔΕΙΣ
ΛΥΣΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΥΝ ΑΠΕΙΡΟ
ΕΔΩ, ΕΧΕΙΣ, ΕΧΟΥΜΕ