ΤΑ ΜΕΣΣΑΡΙΤΙΚΑ

Παρουσίαση

Το να μελετήσει κανείς τη γλώσσα του, και μάλιστα χωρίς εξειδίκευση, είναι τόλμημα δύσκολο, αλλά πράξη θαρραλέα. Και τολμήσαμε. Μας ενθάρρυναν και οι παππούδες Θεόκριτος και Ευριπίδης, με τις γνωστές σοφές κουβέντες τους: «Θαρσείν χρη, ταχ' αύριον έσετ' άμεινον» και «Θάρσει, το τοι δίκαιον ισχύει μέγα», αντίστοιχα.
Το πόνημα αυτό είναι μικρό, μα ο στόχος του μεγάλος. Να γίνει σπίθα στη χόβολη, που θα θερμάνει εύφλεκτες καρδιές, για να φουντώσει φλόγα, ώστε να αναζητήσει και να συλλέξει τα λουλούδια του τόπου του και να απολαύσει το γοητευτικό τους χρώμα και το μεθυστικό τους άρωμα.
Το όνομά τους: ΤΑ ΜΕΣΣΑΡΙΤΙΚΑ. Δηλαδή η γλώσσα η προαιώνια, η πρωτόγονη, η μητρική, η παραδοσιακή, η δημώδης, η «λαλουμένη» και σήμερα. Χωρίς θεωρητικό υπόβαθρο. Χωρίς παιδαγωγική μέθοδο για τη μάθησή της, έστω και «άνευ διδασκάλου», ούτε γραμματική, ούτε συντακτικό. Ούτε καν αλφαβητάρι ή λεξικό.
- Μα τότε, πώς βρέθηκαν, πώς δημιουργήθηκαν;
- ΑΥΤΟΦΥΗ!
Σαν τα αγρολούλουδα... σαν τα χαμομήλια!... Αγνά, γνήσια, ανόθευτα. Γι' αυτό διατηρούν τα φυσικά τους χαρακτηριστικά: το χρώμα το μαγευτικό και το άρωμα το αιθέριο, το μεθυστικό. Συνεπώς, δικαιολογημένα πιστεύομε, τα χαρακτηρίσαμε:
Γλωσσικά αγρολούλουδα της Μεσσαράς! (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Από Θεού άρχεσθαι
Εισαγωγή
Μεσσαρά
Δομή
«Το Αλφαβητάριον»
Α-Ω
Μεσσαροελληνικό λεξικό
Πηγές
Αξιολόγηση-Κριτική
Η ζωή και το έργο των Παραγωγών Μεσσαρίτικων