ΤΡΕΙΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΙ ΤΙΓΡΕΙΣ

Παρουσίαση

Οι "Τρεις ταλαίπωροι τίγρεις", το αριστούργημα του πιο διάσημου διεθνώς κουβανού συγγραφέα, μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Πρόκειται για μοντερνιστικό, πολυφωνικό μυθιστόρημα, με εμφανείς επιρροές από τον Λόρενς Στερν (Tristram Shandy) έως τον Τζέιμς Τζόις (Ulysses) και ανατρεπτικά γλωσσικά παιχνίδια, που εμπνέεται από τη ζωή των λαϊκών και των μικροαστικών στρωμάτων της Αβάνας στην προεπαναστατική Κούβα.
Ο Ινφάντε διηγείται με δηλητηριώδες χιούμορ τις καθημερινές περιπέτειες τριών "σωματοφυλάκων", που -όπως κι εκείνοι του Αλέξανδρου Δουμά- είναι τέσσερις: ένας συγγραφέας, ο Σιλβέστρε, ένας παρουσιαστής της τηλεόρασης, ο Αρσένιο Κουέ, ένας μουσικός, ο Εριμπό, κι ένας φωτογράφος των αστέρων της νυχτερινής ζωής, ο Κόντακ.
Το παράδοξο στο οποίο στηρίζεται το βιβλίο: οι φίλοι αδυνατούν να συζητήσουν σοβαρά για οτιδήποτε. Η παραμικρή τους απόπειρα να πετύχουν κάτι τέτοιο καταλήγει μονίμως στο αστείο, δημιουργώντας συνεχώς απρόβλεπτες καταστάσεις.
Το βιβλίο αυτό το οποίο αποτελεί μεταξύ άλλων μία από τις ωραιότερες περιγραφές της Αβάνας και της κουβανέζικης κουλτούρας που έχουν γραφτεί ποτέ, γυρίστηκε ταινία το 1968 από τον Χιλιανό σκηνοθέτη Raoul Ruiz (θεωρείται μάλιστα η καλύτερη ταινία του χιλιανού κινηματογράφου) και πιο πρόσφατα, το 2006, από τον Άντι Γκαρσία με πρωταγωνιστή τον Ντάστιν Χόφμαν (τίτλος: "Lost City"). [Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο]

Αντί για οποιαδήποτε πλοκή ο Ινφάντε (1929-2005) προτιμά γλωσσική διαπλοκή και κινηματογραφική οπτική (το μοντάζ ανάβει, οι εικόνες τρέχουν, οι διάλογοι κόβουν και ράβουν, οι φιλμογραφικές αναφορές παίζουν διαρκώς). Η γραφή του κρίθηκε με τον προσωπικό της τρόπο συγγενικώς Τζοϋσική, Στερνική, μοντέρνα και μεταμοντέρνα - προσωπικά δεν μπορώ να μη σκεφτώ και τόσες άλλες αναφορές, από Χένρι Μίλλερ και Ντεμπόρ ως τους μπητ. Αλλά είναι το κολασμένο χιούμορ και η διόλου "δύσκολη" γραφή που τον διαφοροποιεί απ' όλα αυτά, αν εξαιρέσει κανείς τις συνεχείς παγίδες που μας βάζει ως προς το ποιος μιλάει σε ποιον. (Λάμπρος Σκουζάκης, Πανδοχείο, 2/2/2011)