Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

[...] Ακόμα κι αν ο αναγνώστης δεν έτυχε να έχει διαβάσει την Κατάη ή τα Cantos του Πάουντ, είναι βέβαιο ότι η συνέντευξη του ποιητή θα τον ωθήσει να τα ψάξει, να τα φυλλομετρήσει, να τα διαβάσει. Ακόμα κι αν δεν έχει ποτέ του γράψει έναν στίχο, η τέχνη της ποίησης, όπως μεθοδικά την εξηγεί εδώ ο Ρόμπερτ Λόουελ, θα τον κάνει να εκτιμήσει από την αρχή τη δύναμή της, τις απαιτήσεις της, την αναγκαιότητά της. Ακόμα και στη σπάνια περίπτωση που ο αναγνώστης μας δεν έτυχε να έχει διαβάσει κανένα βιβλίο του Βόνεγκατ, της Πάρκερ, του Μπάροουζ, του Κέιν, του Μίλερ, διαβάζοντας αυτές τις επτά συνεντεύξεις είναι σαν να διαβάζει κάτι από το έργο τους και, αργά ή γρήγορα, θα επισκεφθεί τα βιβλία τους, θα επισκεφθεί την αξιανάγνωστη λογοτεχνία. Αυτή, πολύ απλά, είναι η συνεισφορά αυτού του τόμου στον ανήσυχο, σημερινό αναγνώστη. (Από το προλόγισμα του Α. Μαραγκόπουλου)

Επί μισό και πλέον αιώνα το διεθνώς αναγνωρισμένο περιοδικό Paris Review έχει εκμαιεύσει μερικές από τις πιο αποκαλυπτικές και τολμηρές σκέψεις που διατύπωσαν οι αυθεντίες της λογοτεχνίας του καιρού μας. Οι συντάκτες του περιοδικού έχουν μιλήσει με τους περισσότερους, κορυφαίους στον κόσμο, μυθιστοριογράφους, ποιητές, θεατρικούς συγγραφείς και κριτικούς και οι ίδιες οι συνεντεύξεις κέρδισαν την αναγνώριση ως κλασικά λογοτεχνικά έργα, ως μία ουσιαστική και εμπεριστατωμένη καταγραφή της συγγραφικής ζωής. Μετά την εκδοτική επιτυχία του πρώτου τόμου της Τέχνης της γραφής, σε αυτό τον τόμο επτά σημαντικοί και πολυδιαβασμένοι συγγραφείς (Έζρα Πάουντ, Χένρι Μίλερ, Ντόροθι Πάρκερ, Κερτ Βόνεγκατ, Τζέιμς Μ. Κέιν, Ουίλιαμ Μπάροουζ και Ρόμπερτ Λόουελ) εξομολογούνται εκ βαθέων τα μυστικά της τέχνης τους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

"Πάντα με συνάρπαζαν οι συνεντεύξεις του Paris Review, και παλιά και τώρα. Όλες μαζί συνιστούν την αρτιότερη ίσως διαθέσιμη διερεύνηση στο «πώς» της λογοτεχνίας, το οποίο είναι από πολλές απόψεις πολύ πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση από το «γιατί»". Σάλμαν Ρούσντι

ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, μηδεμιάς εξαιρουμένης, όποιο κι αν είναι το αυτοβιογραφικό υλικό τους, συμπίπτουν ή μάλλον σκοπεύουν σ' ένα άγνωστο και σκοτεινό κέντρο. Ασφαλώς είναι εύκολο και παραδοτό να εκμεταλλεύεται κανείς κατά το δυνατό το πνεύμα και τις αναμνήσεις του για να γράψει ένα βιβλίο. Ωστόσο, το ίδιο το πνεύμα, η βαθύτερη μέθεξη της αλήθειας του, όχι μόνο δεν είναι παραδόσιμη αλλά κρύβεται πίσω απ' τα κατηγορήματά της. Το μνημειώδες γράψιμο ελέγχει αλλά δεν ελέγχεται, κατά κάποιον τρόπο συμπληρώνει τας γραφάς, έχει ασαφή πατρίδα και στερείται ομοπάτριδες, είναι ένα αίνιγμα που σκοπίμως επιδέχεται πολλές λύσεις όχι για να φανερωθεί, παρά για ν' αποκρυβεί ασφαλέστερα και ζηλότυπα. Γι' αυτό, άλλωστε, οι συγγραφείς, τουλάχιστον στα γεράματά τους, όσοι τέλος πάντων αξιώνονται κάποια αληθινή ωρίμανση, παραδέχονται ότι άλλο είναι τα βιβλία και άλλο -απόκρυφο- αυτό που τα δημιουργεί. Όπως, άλλωστε, απόκρυφα παραμένουν και τα πνευματικά θεμέλια του σύμπαντος κόσμου. (ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ, Lifo, 14/11/2011)

Περιεχόμενα

Προλόγισμα - Α. Μαραγκόπουλος
Οι ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ, Η τέχνη της ποίησης - Ντόναλντ Χολ, 1962
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΕΡ, Η τέχνη της μυθοπλασίας - Τζορτζ Γουίκς, 1961
ΟΥΙΛΙΑΜ Σ. ΜΠΑΡΟΟΥΖ, Η τέχνη της μυθοπλασίας - Κόνραντ Νίκερμποκερ, 1965
ΝΤΟΡΟΘΙ ΠΑΡΚΕΡ, Η τέχνη της μυθοπλασίας - Μάριον Κάπρον, 1956
ΚΕΡΤ ΒΟΝΕΓΚΑΤ, Η τέχνη της μυθοπλασίας - Ντ. Χέιμαν, Ντ. Μικαέλις, Τζ. Πλίμπτον, Ρ. Ρόουντς, 1977
ΤΖΕΪΜΣ Μ. ΚΕΪΝ, Η τέχνη της μυθοπλασίας - Ντέιβιντ Λ. Ζίνσερ, 1978
ΡΟΜΠΕΡΤ ΛΟΟΥΕΛ,Η τέχνη της ποίησης - Φρέντερικ Σάιντελ, 1961
Βιογραφικά συγγραφέων