ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΒΑΡΚΑΡΗΔΕΣ

Παρουσίαση

Οι "Κόκκινοι Βαρκάρηδες" είναι μια ερωτική/πολιτική ιστορία με φόντο το ελληνικό ποδόσφαιρο στον μεσοπόλεμο: ανάμεσα σ' έναν φανατικό οπαδό του Θρύλου, μέλους της λεγόμενης κόκκινης πρόγκας, και μια οπαδό του αιώνιου αντιπάλου και αδελφή του ηγέτη της πράσινης πρόγκας.
Οι πράσινοι "αριστοκράτες", εκείνες τις ταραγμένες ημέρες του 1930, αποκαλούσαν υποτιμητικά τους Ολυμπιακούς "Βαρκάρηδες", προσδιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο το μεταξύ τους ταξικό φράγμα. Οι Βαρκάρηδες περηφανεύονταν γι' αυτόν τον τίτλο που υποδήλωνε τον απλό άνθρωπο της καθημερινής βιοπάλης.
Η ιστορία του Θανάση Σκρουμπέλου αναπλάθει με πειστικό τρόπο μερικές από τις πιο δραματικές στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου, γι' αυτό και αφορά όλο το ποδοσφαιρόφιλο κοινό. Η ιστορία του Ολυμπιακού εκ των πραγμάτων συνδέεται με περιόδους της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας που αφορούν όλους. Η σειρά Ballpen / ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, των εκδόσεων Τόπος, παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό σημαντικό γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του Ολυμπιακού - μεταπλασμένα λογοτεχνικό από τον συγγραφέα Θανάση Σκρουμπέλο, καθώς και τα αντίστοιχα ντοκουμέντα της εποχής που διέσωσε ο συλλέκτης-ερευνητής Χρήστος Πιπίνης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Λέγεται συχνά ότι οι περασμένες εποχές αντιμετωπίζονται από τις μεταγενέστερες γενιές με νοσταλγία και με εξιδανίκευση. Ο Θανάσης Σκρουμπέλος δεν εξαιρείται από αυτό τον κανόνα, όμως έχει το δικό του τρόπο: Με τη διεισδυτική του έρευνα ξεθάβει σπάνιους χαρακτήρες από το παρελθόν που όμως δεν λάμπουν παρά μόνο για όσους τρέφουν αγάπη και εκτίμηση για το λαϊκό πολιτισμό. [...]
Είναι η εποχή όπου οι αναμεταδόσεις των αγώνων γίνονταν με τηλεγραφήματα των δημοσιογράφων, τα οποία έπειτα διαβάζονταν από μεγάφωνα και οι οπαδοί άκουγαν από το δρόμο. Η εποχή που τους αστυνομικούς τους αποκαλούσαν "σμπίρους" και "καρακώλια". Τα χρόνια που οι ομάδες ταξίδευαν με ατμόπλοιο για να πάνε στη Θεσσαλονίκη. Τα "πέτρινα χρόνια" όπου ο Θεόδωρος Πάγκαλος είχε κηρύξει την "προς στιγμήν αναγκαία κοίμηση των νόμων". Και τα κατοπινά της δικτατορίας του Μεταξά, που γέμισε τα ξερονήσια με αντιφρονούντες. Σ' αυτές τις ταραγμένες εποχές, το ποδόσφαιρο και το γήπεδο της Κυριακής ήταν το αποκούμπι του λαού. Κι αν μεταξύ τους τα μέλη της κόκκινης πρόγκας αποκαλούνταν "σύντροφοι", ήταν γιατί η ταξική ενότητα των μελών της, αν και λανθάνουσα, καθόριζε τις επιλογές τους τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Αυτό το κομμάτι της ιστορίας του Ολυμπιακού ξεφεύγει από το στενό πεδίο των γηπέδων και γίνεται η ιστορία μιας κοινωνικής τάξης. (Γιώργος Λαουτάρης, ΠΡΙΝ, 13/3/11)