ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΙ ΜΠΑΛΑ ΠΑΙΖΕΙΣ;

Παρουσίαση

Ένας πρόεδρος της Αργεντινής χρίζει την κόρη του οπαδό της ομάδας που ο ίδιος αντιπαθεί. Ο τελικός ενός Ευρωμπάσκετ "ναρκοθετεί" τις ελληνοσερβικές σχέσεις. Άγγλος πρωθυπουργός αλλάζει ομάδα καθ' υπόδειξη των συμβούλων του. Οι κυβερνήσεις Αιγύπτου και Αλγερίας "κηρύσσουν" ποδοσφαιρικό-πολιτικό πόλεμο. Ο Γάλλος πρόεδρος ωρύεται για την αποτυχία των "Τρικολόρ" στο Μουντιάλ 2010, την ημέρα που δύο εκατομμύρια συμπατριώτες του διαδηλώνουν για το συνταξιοδοτικό. Καρδινάλιοι κάνουν ραδιοφωνικά κηρύγματα για την Εθνική Ιταλίας. Ισραηλινός συνταγματάρχης προτρέπει ποδοσφαιριστές να πολεμήσουν όπως οι στρατιώτες του στη Γάζα.
Αυτά και πολλά ακόμη θαυμαστά, μεταξύ θυμηδιών, "μέσων καταστάσεων" και τραγωδιών, χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της εξουσίας με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Της πολιτικής (κυρίως) εξουσίας, αλλά και της δικαστικής, της στρατιωτικής, της δημοτικής, όπως και της "4ης".
Ο Διονύσης Ελευθεράτος "ακτινογραφεί" χαρακτηριστικές ιστορίες, πολύ νωπές στην πλειονότητά τους, από Ελλάδα και εξωτερικό. Δείχνει τι κρύβεται πίσω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Περιγράφει το πολιτικό φόντο αθλητικών γεγονότων. Αναλύει κινήσεις εντυπώσεων, αντιπερισπασμούς, σχέδια, αλλά και παθήματα, γκάφες, νίλες. Διότι μια μπάλα, ακόμη και την εξουσία μπορεί ενίοτε να πάρει από κάτω. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Ο Διονύσης Ελευθεράτος καταπιάνεται με ένα φαινομενικά εύκολο θέμα, την πολιτική και το ποδόσφαιρο. Ωστόσο μόλις ξεφυλλίσεις λίγες σελίδες σε κερδίζει αμέσως με την αμεσότητα και τη ζωντάνια των κειμένων και τον τεκμηριωμένο και "ψαγμένο" τρόπο που ακουμπά τα ζητήματα. Μπορεί να διαβαστεί εύκολα, διότι είναι αυτοτελείς ιστορίες και επίσης δεν χρειάζεται κάποιος να είναι φανατικός λάτρης του ποδοσφαίρου για να αντιληφθεί τα γεγονότα. Αντίθετα θα έλεγα πως είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που δεν είναι οπαδοί, αλλά πραγματικοί φίλαθλοι. (Χρήστος Σωτηρακόπουλος, SportDay, 7/11/10)

Στο "Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;"πρωταγωνιστεί η πολιτική, όχι το ποδόσφαιρο ή, γενικότερα, ο αθλητισμός. Ο συγγραφέας, ο γνωστός αθλητικογράφος Διονύσης Ελευθεράτος, είναι ένας από τους ελάχιστους δημοσιογράφους αυτού του χώρου που θα μπορούσαν να γράψουν ένα τέτοιο βιβλίο, με τόση εμβρίθεια, εποπτεία του θέματος και εμβέλεια προβληματισμού. [...] Στο βιβλίο του όμως ο Ελευθεράτος αποδεικνύει ότι διαθέτει μπόλικο χιούμορ, βιτριολικό μάλιστα. Χιούμορ που γίνεται συχνότατα μαστιγωτική ειρωνεία, ακόμα και σαρκασμός. Εδώ τον βοηθούν ακριβώς οι (βασικά "αντισυστημικές") ιδεολογικές αρχές του. Του επιτρέπουν να κατεδαφίσει με ηδονή ανόητα, όταν δεν είναι υποκριτικά, κλισέ του τύπου "μην ανακατεύετε την πολιτική με τον αθλητισμό" ή "ο αθλητισμός ενώνει τους λαούς". Του ανοίγουν τον δρόμο για την ανίχνευση και ανάδειξη αιτιακών σχέσεων ανάμεσα σε αθλητικά συμβάντα και πολιτικές εξελίξεις που εκ πρώτης όψεως δεν συνδέονται, σχέσεων που μόνον ένας αναλυτής άριστα ενημερωμένος και στους δύο τομείς μπορεί να εντοπίσει. (Δημοσθένης Κούρτοβικ, Τα Νέα, 26/2/2011)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή - Η υδρόγειος μπάλα, το παιχνίδι και τα "παιχνίδια"
Πρόλογος
Επιθετικό "τρίο" των "Φαραώ", η... οικογένεια Μουμπάρακ
(Κάιρο, Αλγέρι, Χαρτούμ, 2009 - Πέτρες, μπάλες, ξύλο, υστερία)
Ματαιώνεται το... ειρηνευτικό εφέ του Σουδανού προέδρου
"Κουβάλησαν μεταμελημένους ισλαμιστές κομάντο..."
"Στη Χάγη ο τρομοκράτης πρόεδρος Μπουτεφλίκα"!
Μία το '78, δύο το '89, "τρίτη και φαρμακερή" το 2009...
Ο Πούτιν εξόντωσε την "αρκούδα", μα περιθάλπει το μικρό της...
(Ρωσία, Σιβηρία, 2009 - Η σωτηρία της ομάδας Τομ Τομσκ)
"Αλλάξτε ρότα, μην σας αλλάξω τα φώτα..."
Ο τέως Κροίσος φυλακισμένος, ο σύλλογος ζορισμένος
Ο Ρομάν συμμορφώνεται, η ΤΣΣΚΑ "χαρτζιλικώνεται"
Πληρώνει και τον κόουτς, ο καλός θείος από το Λονδίνο...
Τρόπαιο στο μπάσκετ, συγχαρητήρια Σημίτη στο... ποδόσφαιρο!
(Λοζάννη, Αθήνα, 2000 - Τα αποκαλυπτήρια της "εκσυγχρονιστικής" άγνοιας)
"Μαθήματα από τον Π. Φασούλα, επειγόντως..."
Πάλι καλά που δεν συνέβη στις μέρες μας...
Η δεύτερη δικαίωση του προσωνυμίου "Κινέζος"...
Αναπάντεχη (;) ψυχρολουσία για τον Χουάν Κάρλος
(Βιέννη, Μαδρίτη, 2008 - Βαλένθια και Χώρα των Βάσκων, 2009)
Πως λες "βούλωσέ το" σε δεκάδες χιλιάδες οπαδούς;
Τα σφυρίγματα "άρχισαν" από τη... βασκική Βουλή!
"Δικαστικό πραξικόπημα" και "κυβέρνηση κατοχής"
Να 'τανε το '25 - ή, έστω, το '69. Πού 'ναι τα χρόνια...
Οι Ισπανοί δικαστές κάνουν την "Jabulani" μπούμερανγκ
(2010 - Αδέξιο "κοντρόλ" στη Μαδρίτη, "σεισμός" στη Βαρκελώνη)
Ο πρόεδρος Μοντίγια κινδυνεύει να φάει ξύλο
Το "χαρτί" του Μουντιάλ καίγεται το πρωί της Κυριακής...
"Μπάρτσα - Ολλανδία 1-0", θύμα "αντιποίνων" ο Κασίγιας
Τα ρηχά δόγματα και ένα παράδειγμα από τη δεκαετία του '80
Γκιούλ - Σαρκισιάν, αντιστροφή του διδύμου Περτίνι - Σμιτ
(Προύσα, 2009 - Η μετριότατη παράσταση δύο προέδρων)
Ένα γκολ, δύο ηγέτες, το ίδιο (πολιτικώς ορθό) χαμόγελο
Στη λιμουζίνα και κατευθείαν για τις υπογραφές...
Στη Ζυρίχη το "σκορ" αποδείχθηκε πολύ βαρύτερο...
Ο Ανρί μπαίνει από την πλαϊνή πόρτα του προεδρικού Μεγάρου
(2010 - Οι Γάλλοι στους δρόμους, ο Σαρκοζί στα όπλα για τους "Τρικολόρ")
"Καταστροφή" στη Γαλλία - κάτω το μπαϊράκι στη Νιγηρία
Το κάκιστο σκορ 34% - 64% και η μεταμόρφωση
Ώρα να αναβιώσουν οι ιδέες του Μομπούτου, μήπως;
Ο προπονητής κοιτάζει τα άστρα, ο υπουργός Παιδείας σεληνιάζεται
(Γαλλία, 2010 - Μαύρες πλερέζες και κατάμαυρες θεωρίες για το Μουντιάλ)
Σκουρόχρωμοι "ήρωες" το 1998, "μαφιόζοι" το 2010
Όταν η Γαλλία του 2010 θυμίζει Βραζιλία του 1950
Η ομάδα "σκόρπια" κι ο κόουτς δεν θέλει Σκορπιούς
Ο Μπόρουτ γυαλίζει, ο Ιβάν αφρίζει, ο Μίμης "κοκκινίζει"...
(1987 - 2009 - Ελληνικά, Βαλκανικά, και... ξεχωριστά - ένα ποτ πουρί)
Περίπτωση 1η: πρωθυπουργός - λούστρος
Περίπτωση 2η: αρχηγός κόμματος και κερκίδας
Περίπτωση 3η: θυμωμένος πατριώτης υπουργός
Περίπτωση 4η: ευέλικτος Κρητικός (ΟΦΗ κι Ολυμπιακός)
Περίπτωση 5η: ευσεβής, "Χριστός" κι ολίγον... μανιακός
Περίπτωση 6η: μία υπουργός φαν του Μπέκαμ
Τσακλίδης - Καράογλου: Θα μπουκάρω, τη σφυρίχτρα να τους πάρω
(Καβάλα, 1997, Θεσσαλονίκη, 2008 - Οι Γεναριάτικοι αίλουροι βουλευτές)
Ο "συντετριμμένος" βουλευτής αρνείται να συντριβεί
Για δες καιρό που διάλεξε, στο γήπεδο να ορμήσει
Το "απεταξάμην" στον νόμο Ορφανού - κι ένας... σεΐχης
[...]