ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ ΚΑΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ

Παρουσίαση

Στο «ουτοπικό θέατρο» του Γιέρζι Γκροτόφσκι και του Εουτζένιο Μπάρμπα η νοσταλγία του ηθοποιού, δεν είναι ο πόνος για την επιστροφή που δεν πραγματοποιείται ποτέ, σε μια χαμένη πατρίδα, μήτε το ανικανοποίητο αίσθημα μιας φλογερής επιθυμίας. Είναι το αληθινό βίωμα αυτής της επιστροφής στις πηγές, της επιστροφής που πραγματοποιείται, μετασχηματίζοντας τον πόνο σε γνώση, την απώλεια σε μια νέα αξία, τη διάψευση σε μια καινούργια πίστη, τον εσωτερικό διχασμό στην ολοκλήρωση του εαυτού. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο ρομαντισμός της ουτοπίας και οι χαμένοι παράδεισοι
I. Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΜΑΤΙΑ: ΜΥΘΟΣ, ΣΩΜΑ, ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
II. ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ: ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΤΕΧΝΗ ΟΡΓΑΝΟ ΓΝΩΣΗΣ
Πορεία στο σκοτεινό δάσος ή ο φόβος του ασυνείδητου
Η Αποκάλυψη και η φανέρωση μιας τέχνης του ζειν
Πώς να διασώσουμε το θέατρο, πώς να διασώσουμε τον εαυτό μας
Πρωτογενείς τεχνικές του ηθοποιού, πρωτογενείς τεχνικές του ανθρώπου
III. ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Η αναγέννηση του Θεού Όντιν και οι αλληγορίες του θεάτρου
Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων: Il milione, Come! And the day will be ours.
Η νοσταλγία της καταγωγής: συνάντηση ή ανάμιξη των πολιτισμών;
Οι «αρχές που επανέρχονται» ή οι «καλές συμβουλές»
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Η τετελεσμένη θυσία