ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΑΛΛΥ ΜΑΡΑ

Παρουσίαση

«Ο αγαπημένος μου καθηγητής μ’ έβαζε να μαθαίνω απέξω ένα σωρό παροιμίες, όπως κάτι εκφράσεις του τύπου: «Τι είναι η μύγα, τι είναι η σπλήνα», «Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις, φύλαγε τα ρούχα σου», «Όποιος κοιμάται με στραβό, δεν ξέρει από πού του ‘ρθε», «Μην κατουράς στη θάλασσα, θα το ‘βρεις στη σαλάτα» κ.λπ. Τι ωραία γλώσσα που είναι, όπως και να το κάνουμε, η γαλλική, τι χαρά για μένα να κάθομαι με τη ρομπ-ντε-σαμπρ μου κοντά σ’ ένα τζάκι, αναμμένο με ιρλανδική τύρφη, και να χειρίζομαι με τόση άνεση το τρυφερό κι εξωτικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν εκείθεν της Μάγχης οι λιμενεργάτες της Χάβρης, οι αμαξηλάτες, οι μουσταρδοποιοί της Ντιζόν κι οι μόρτες της Μασσαλίας! Αχ, λιώνω, λιώνω!»
Το ημερολόγιο μιας αφελούς, άπειρης, νεαρής, Ιρλανδής (ή Ιρλανδίδος, ή Ιρλανδέζας) σπουδάστριας της γαλλικής μετά (πεπειραμένου) διδασκάλου. Το βιβλίο θέτει απερίφραστα το θέμα του Σαλλυμαρισμού επί τάπητος και τον καθένα προ των ευθυνών του... (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Ο Ρειμόν Κενώ διασκεδάζει με τους διαφορετικούς γλωσσικούς κώδικες που χρησιμοποιεί ο συμπαθητικός αυτός συρφετός, τους αναμιγνύει, τους εξωθεί στα άκρα και παίζει ανέμελα με τις εκδοχές μιας πολύχρωμης γλωσσικής πραγματικότητας. Όπως και στο "Φταίμε εμείς που είμαστε καλοί με τις γυναίκες", το ψυχολογικό γεγονός είναι αυτό που κινητοποιεί τους γλωσσικούς μηχανισμούς. Ο άστατος ψυχισμός των κωμικών ηρώων εκφράζεται μέσα από έναν κυκεώνα νεολογισμών, υπονοουμένων, λαθών και παρεξηγήσεων, που πάντα οδηγούν σε ξεκαρδιστικά αποτελέσματα. Το χιούμορ κυριαρχεί σε κάθε σελίδα, ανατρέπει και καταρρίπτει σοβαροφανείς κανόνες και θεωρίες, κοροϊδεύει την αβάσταχτη ελαφρότητα των αξιοπρεπών φιλολόγων και εισβάλλει με θρασύτητα στα άδυτα της γλώσσας. [...] Η φροντισμένη ελληνική έκδοση οφείλει πολλά στη μεταφραστική ικανότητα και το γλωσσικό κριτήριο του Αχιλλέα Κυριακίδη, που απέδωσε με ζωντάνια και ενέργεια το χαρούμενο μωσαϊκό του Ρειμόν Κενώ. (ΝΙΚΗ ΚΩΤΣΙΟΥ, Αυγή, 31/10/1993)